1971’de, GEE Resim-İş Bölümünü bitirdi. 1983’te, master programını, kent ve plastik sanatlar ilişkisini inceleyen teziyle tamamladı. 1988’de, Gazi Üniversitesinde lisans tamamlama programına katıldı. FRTEM’de grafiksel tasarımlar ve film şeritleri hazırladı. Sanatın örgütsel yapısı ile ilgili olarak Sanat Eleştirmenleri Derneği’nde faaliyette bulunan Binzet, aynı zamanda BRHD üyesi ve Çağdaş Sanatlar Vakfı (ÇAĞSAV) kurucu üyelerindendir.
İlk kişisel sergisini 1986’da, Ankara’da (Türk-İngiliz Kültür Derneği) açan Binzet, Grafik ve karikatür çalışmalarıyla, karma sergilerde yer aldı. Afiş ve illüstrasyon çalışmaları yaptı. Çağdaş sanat sorunları üzerine yazılar yazmakta ve kalemiyle de bu alana katkıda bulunmaktadır. Sanatla ilgili birçok yayınlanmış yazısı bulunan sanatçının, Ankara Resim ve Heykel Müzesi, Kültür Bakanlığı, Gazi Müzesi, Merkez Bankası, Şekerbank, Emlak Bankası, Vakıfbank, Akbank ve Türk İngiliz Kültür Derneği gibi kurumlar ile çok sayıda özel koleksiyonda, yurt dışında eserleri bulunmaktadır. Halen Ankara’daki atölyesinde resim çalışmalarını sürdürmektedir.
Kendini “doğanın sessiz bir gözlemcisi” olarak tanımladı. Resimlerinde lekeci bir biçemi benimsedi. Manzaraya yöneldi. Doğaya yaklaşımı panoramik değil, özel/özelleştirerek oldu. Rengin değişik değerleri ve etkilerini manzaralara taşıyarak onlara, renk simgeciliğine dayalı mistik anlamlar kattı. Renge, denge/dengesizlik, uyum vb. sorunsallar bağlamında yaklaştı.
1955`de İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü`ne girdi. Galeride Halil Dikmen`in, atölyede Bedri Rahmi Eyüboğlu`nun öğrencisi oldu.
1959`da “Soyutçu 7`ler” grubunu kurdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim Bölümü`nü bitirdi.
1962`de Akademi`ye asistan oldu. Bedri Rahmi Eyüboğlu, Cemal Tollu ve Cevat Dereli Atölyelerinde görev aldı.
1963`te Tülay Tura, Altan Gürman, Adnan Çoker ve Sarkis`le “Mavi Grup” u kurdu.
1965`de İspanya Hükümeti`nin verdiği sanat bursunu kazanarak gittiği Madrit ve Barcelona`da başladığı meslek araştırma ve incelemelerine Paris ve Londra`da devam etti.
1969`da Türkiye Çağdaş Ressamlar Derneği başkanlığı görevinde bulundu. 1970 yılında İ.D.G.S Akademisi`nden doçentlik ünvanı aldı.
1975`de Görsel Sanatçılar Derneği Başkanlığı yaptı.
1979`da İstanbul Resim Heykel Müzesi Müdürlüğü`ne atandı; üçbuçuk yıl süreyle bu görevde bulundu.
1981 yılında İ.D.G.S Akademisi`nde Profösörlüğe yükseldi.
1985`de Mimar Sinan Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü Başkanlığı,
1988`de Yıldız Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü Başkanlığı,
1990 yılında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dekan Yardımcılığı görevine getirildi.
1991`de Devlet Sanatçısı Ünvanı ile onurlandırılmıştır.
Devrim Erbil yurtdışında pek çok karma sergi açtı. Türk Sanatını tanıtan sergilerin komiserliğini yaptı. (İskenderiye, Belgrad, Sofya, Kuveyt) Sanat üzerine konferanslar verdi, yazılar yayınlandı.
Sanatçının eserleri İstanbul-Ankara-İzmir Resim ve Heykel Müzelerinde, Bükreş Modern Sanatlar Müzesinde, Banja Luka Umnetnicka Galerija`da Ben and Abby Grey Foundation Koleksiyonu`nda, Ankara Milli Kütüphane Koleksiyonu`nda, yurtiçi ve yurtdışında resmi kurumlarda ve özel koleksiyonlarda bulunmaktadır.
Yahşi Baraz 1944 yılında İstanbul’da doğdu. 1964-69 Güzel Sanatlar Akademisi Seramik Bölümü, İstanbul Sabri Berkel, Edip Hakkı Köseoğlu, Gevher Bozkurt, Bülent Özer, Belkıs Mutlu, Nejat Diyarbakırlı, İsmail Hakkı Oygar ve Sadi Diren’in öğrencisi oldu.
1964 Avrupa’nın birçok ülkesinde , Rusya ve ABD’de araştırmalar yaptı. 1971 – 76 Seramik çalışmaları yaptı. 1974 New York’da “Fıre House Ceramıcs”de ve Unıcorn Galerisi’nde çalıştı. 1975 Galeri Baraz’ı kurdu , Kurtuluş , İstanbul 1998 Tüyap tarafından kültür ve sanat hizmetinde 20. yılını doldurmuş galericilere verilen “Şükran Plaketi”ni aldı.
Gazetecilik yapmaktadır.
Yahşi Baraz’ın Açtığı Seramik Sergileri 1971 Melda Kaptana Sanat Galerisi , İstanbul 1973 Taksim Sanat Galerisi , İstanbul 1975 Galeri Veb , İstanbul 1975 Galeri Baraz , İstanbul
Yönetmen – Yapımcı – Yazar Semih Kaplanoğlu, 1963 yılında İzmir’de doğdu. 1984 yılında, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sinema Televizyon Bölümü‘nden mezun oldu. Kariyerine Güzel Sanatlar Saatchi& Saatchi ve Young&Rubicam reklam şirketlerinde reklam yazarı olarak başladı. Süha Arın’ın yönettiği ödüllü “Eski Evler- Eski Ustalar” ve “Mimar Sinan” belgesellerinde Kamera Asistanı olarak çalıştı.
Show TV ve Inter Star televizyon kanalları için prestijli bir çalışma olan “Şehnaz Tango” dizisinin 52 bölümünü yazıp yönetti.
Semih Kaplanoğlu’nun ilk filmi “Herkes Kendi Evinde”, aldığı birçok ödülün yanısıra yurtiçi ve yurtdışında birçok uluslararası festivale de katıldı.
İkinci uzun metrajlı filmi “Meleğin Düşüşü” uluslararası eleştirmenler ve izleyiciler tarafından daha geniş bir ilgiyle karşılandı. Dünya Prömiyeri 55. Berlinale’de yapıldıktan sonra film, halen dünya çapında uluslararası festivallerde yolculuğuna devam ediyor.
Semih Kaplanoğlu, yönetmen olmanın yanısıra, plastik sanatlar ve sinema üzerine yabancı dillere de çevrilmiş makaleler yazdı. Bu makaleler,Gergedan, Gösteri, Cumhuriyet ve Sanat Dünyamız gibi dergilerde 1987 – 2003 yılları arasında yayınlandı. Aynı zamanda 1990 yılında Erol Akyavaş’ın St. Petersburg Hermitage Müzesi’nde yapılan “Iconoclasts” adlı sergisinin katalog yazılarını yazdı. 1996- 2000 yılları arasında Radikal Gazetesi’nde “Karşılaşmalar” adlı köşeyi yazdı.
1984 MOBAPP Diploma Filmi Yönetmen & Yazar : Semih Kaplanoğlu 16mm/ s&b / 14′
1993 ASANSÖR Yönetmen & Yazar: Semih Kaplanoğlu 8mm/ Renkli / 11′
2000 HERKES KENDİ EVİNDE Yönetmen & Yazar: Semih Kaplanoğlu Muzik: Selim Atakan Görüntü Yönetmeni: Hayk Kirakosyan Kurgu: Hakan Akol, Onur Tan Ses: İsmail Karadaş Oyuncular: Erol Keskin, Anna Bielska, Tolga Çevik 35mm/ Renkli / 117′
2004 MELEĞİN DÜŞÜŞÜ Yönetmen & Yazar: Semih Kaplanoğlu Muzik: Edward Grieg (Heart’s Wounds) Görüntü Yönetmeni: Eyüp Boz Kurgu: Ayhan Ergürsel, Semih Kaplanoğlu, Suzan Hande Güneri Ses: İsmail Karadaş Oyuncular: Tülin Özen, Budak Akalın, Musa Karagöz, Engin Doğan 35mm/ Renkli / 98′
Yapımcı: Semih Kaplanoğlu Yapım Şirketi: Kaplan Film Yapım Ortak Yapımcı: Lilette Botassi / Inkas Film (Greece)
En iyi film ‘Yumurta’
Antalya Film Fesitvali’nde ödülleri üç film paylaştı. En iyi film seçilen ’Yumurta’ 6, ‘Mutluluk’ ve ’Yaşamın Kıyısı’nda ise 5’er dalda ödül aldı…
Bu yıl 44’ncü düzenlenen Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde `En iyi film’ ödülünü Semih Kaplanoğlu’nun yönetmenliğini üstlendiği `Yumurta’ adlı film kazandı. Yumurta, 300 bin YTL’nin yanısıra, `En iyi senaryo’ ödülü ile birlikte 320 bin YTL’nin de sahibi oldu.
Özgün ad: Yumurta Yönetmen: Semih Kaplanoğlu Yapımcı: Semih Kaplanoğlu Senaryo yazarı: Semih Kaplanoğlu Oyuncular: Nejat İşler, Saadet Işıl Aksoy, Ufuk Bayraktar, Gülçin Santırcıoğlu Görüntü yönetmeni: Özgür Eken Kurgu: Ayhan Ergürsel Yapım yılı, ülkesi: 2007 Türkiye Yapım şirketi: Kaplan Film Dağıtım şirketi: Kenda Süre: 97 dk. Dil: Türkçe Cins: Sinema filmi Tür: Kurmaca Renk: Renkli Gösterim tarihi: 9 Kasım 2007
Prof. Dr. Hamiye Çolakoğlu, 1959-1963’de İtalya’da 4 yıl süre ile Floransa “Devlet Seramik Sanat Okulu’nda Teknoloji ve Yüksek Pişirim Eğitimi, Perugia Üniversitesinde Sanat Tarihi ve İtalyan Edebiyatı, kurslarına katıldı. 1965’de yurda döndükten sonra kendi seramik atölyesini kurdu. 1983’de Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik Bölümü Kurucusudur. Halen aynı bölümde ek görevli öğretim elemanı olarak ders vermektedir.
SEÇİLMİŞ ÖDÜLLERİ: 1961, II Giornale Dİtalyanın düzenlediği uluslararası resim yarışmasında gümüş madalya ve diploma ödülü (Roma-İtalya) *1963, Washington Uluslararası seramik sergisinde en iyi seramikçi kritiği ve Amerika Seramikçiler Derneği üyeliği, *1965, Bat-Yam Belediyesi onur madalyası İsrail, 1974 Uluslararası Kadın Kültür-Sanat Federasyonu, Türk Grubu Dünya Büyük Ödülü Vıchy-Fransa. *1982 43.Devlet Resim Heykel Sergisi Başarı Ödülü-Ankara, *1982 İş Bankası Büyük Ödülü. *1993 Sanat Kurumu Yılın Sanatçısı Ödülü. *1995 Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı, “Bir Damla Gözyaşına” Özel Ödülü. *1998 Devlet Sanatçısı Ödülü.
SEÇİLMİŞ KİŞİSEL SERGİLER: 1965 Ein-Hod sanatçı köyü galerisi, İsrail.*1965 Bat-Yam Belediye Müzesi, İsrail. *1965 Kendi Atölyesi, Ankara.*1972 Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Ankara.*1974 Alman Kültür Merkezi, Ankara.*1976 Mehre Shah Galerisi, Tahran-İran. *1978 Çanakkale Galerisi, Ankara. *1983 Kibele Sanat Galerisi, Ankara.*1990 Emlak Bank Sanat Galerisi, Ankara.*1993 Şekerbank Sanat Galerisi,Ankara. *1998 45.Sanat Yılı Retrospektif Sergisi, H.Çolakoğlu Kültür Evi Galerisi, Ankara.
KARMA SERGİLERDEN SEÇMELER: 1974 Fransız Kültür Merkezi Resim Seramik Sergisi, Ankara, *1979 Vakko Sanat Galerisi Karma Sergi Ankara, *1981 Arkeoloji Müzesi III.Günümüz Sanatçıları Açık Hava Sergisi, İstanbul, *1981 Unesco Merkezi Türk Atatürkün Doğumunun 100. Yıl Çağdaş Türk Resim ve Seramik Sergisi Paris-Fransa, *1982 Türk Plastik Sanatları Sergisi Tunus-Mısır, 1988 Maya Galerisi (Kendisinin) Karma Sergi Ankara, *1990 Türk Seramik Sanatında Aşamalar Süreci, Çanakkale Seramik Sanat Galerisi, Istanbul.*1992 A.I.C. Modern Türk Seramik Sanatı Sergisi M.S.Ü. Resim Heykel Müzesi, İstanbul.*1992 Füreyya Korala Saygi sergisi, Maçka Sanat Galerisi, İstanbu1.*1993 Ateşle çeyrek Asır, Destek Reasürans sanat Galerisi, Istanbu1. *1993 Cumhuriyetten Günümüze Kadın Sanatçılar Sergisi, Arkeoloji Müzesi, İstanbul. *1993 Türkiye Cumhuriyetinin 70.Yıl; Çağlarboyu Anadoluda Kadın Sergisi, Topkapı Sarayı Müzeleri İstanbul, *1994 H.Ü. Güz.San.Fak.Seramik bölümü Öğretim Elemanları Sergisi, Başak Sigorta Sanat Galerisi, Ankara.*1994 Çağdaş Lale Vazoları Sergisi, Frans Hals Müzesi, Hollanda. *1995 Kahve seramikleri sergisi, Türk ve Hollanda Seramikçileri, Türk İslam Eserleri Müzesi, İstanbul, 1999 O.D.T.Ü. Plastik Sanatlar Festivali Kütür ve Kongre Merkezi Ankara.
SEÇİLMİŞ ULUSLARARASI SERGİLERİ: 1961 Uluslararası Resim Yarışması Palazzo Delle Esposisioni, Roma-İtalya, 1974 50.Yıl Türk Seramik ve Cam Eserleri Sergisi, Budapeşte-Macaristan, 1974 Siklos Şatosu Uluslararası Seramik Sempozyumu Sergisi, Macaristan.*1975-1976-1978 Uluslararası Çağdaş Seramik Sergisi Faenza-İtalya, *1978 Çağdaş Plastik sanatlar Sergisi İspanya, Portekiz, Macaristan, Çekoslavakya, Almanya. *1983 II. Asya Bienali, Dakka Bangladeş. * 1985 Uluslararası Küçük Heykel Yarışması, Budapeşte Macaristan, 1997 Uluslararası Uygulamalı Seramik Sempozyumu Sergisi, Çan-Çanakkale. *1998 4.Uluslararası Seramik Bienali sergisi ve Komiserliği Kahire-Mısır. *1999 III. İzmir Uluslararası Uygulamalı Seramik Sempozyumu Sergisi Resim Heykel Müzesi İzmir,
SEÇİLMİŞ BÜYÜK DUVAR UYGULAMALARI: 1976 Yüzme Havuzu duvarı Münih-Almanya, 1978 C.H.P. Merkez Binası Giriş Duvarı Panosu Ankara,* 1981 Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi, Beytepe-Ankara. *1984 Kara Kuvvetleri Karargahı duvar ve Friz Uygulaması, Ankara, 1990 İhsan Doğramacı evi duvar uygulaması, Ankara. * 1991 Hilmi Bodur evi dış duvar uygulaması, Çanakkale. * 1996 Uğur Mumcu evi giriş duvarı uygulaması, Ankara. *1997 Yaşam Ağacı Heykeli, Semedeli-Çan. * 1997 Bilimin Işığı dış duvar panosu, Bilkent Üniversitesi, Ankara. * 1997 Bilim Ağacı Heykeli, Bilkent Üniversitesi , Ankara. * 1997 Bozüyükün kurtuluşu anısına Özgürlük heykeli, Bozüyük-Eskişehir. * 1999 Bilkent Üniversitesi Rektörlüğü Mühendislik Fakültesi giriş duvarı panosu.
ŞEÇİLMİŞ KAMU KOLLEKSİYONLARI: * Resim Heykel Müzesi, Ankara. * Resim Heykel Müzesi, İstanbul, * Kültür Bakanlığı. * Ziraat Bankası * Emlak Bank. * Şeker Bank. Janus Ponnonius Pecs Museum, Macaristan . * Sesto Fiorento Devlet Porselen Sanat Enstitüsü, İtalya. * Ein-Hod Sanatçı Köyü Müzesi, İsrail. * T.B.M.M. Ankara. * Konuklar Köşkü, Ankara. * İbrahim Bodur Uluslararası Seramik Müzesi, Çan. * Uluslararası Seramik Müzesi Kahire-Mısır.
1964 yılında doğdu. 1985 yılında Buca Eğitim Fakültesi Resim bölümünden mezun oldu. Rusya, isviçre, Kıbrıs, Almaya ve Türkiye‘de çeşitli kurum ve özel kolleksiyonlarda eserleri bulunmaktadır. B.A.L. Vakfı, KİTVAK gibi kurumlarla yardım amaçlı sergilere katıldı. Bir çok katalogda yer aldı. Ankara TİSVA, İzmir BEF Uluslararası Görsel Sanatlar Buluşması gibi uluslararası etkinliklere katıldı. Katıldığı sergilerden onur belgesi, teşekkür belgesi ve plaketleri bulunmaktadır.
Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği (UPSD) üyesidir. Çeşitli televizyon kanallarında “Filiz Pelit’le Resme Yolcuk” ve “Resim Öğreniyorum” adlı eğitim programları hazırlayıp sundu.
“Fısıltı”, “Fayyum Kadınları”, “Zamanın Kapısında Taşlar, Yüzler, Sırlar”, “Zamansız, Mekansız Kadınlar” olan önceki sergi konseptlerinin devamı olan kadınları daha masalsı bir atmosfere taşıdı.
Sanatçı halen İzmir’deki atölyesinde çalışmalarını devam ettirmektedir.
Kişisel Sergiler 1994 – İzmir Mazhar Zorlu Sanat Galerisi 1996 – İzmir Turgut Pura Sanat Galerisi 1997 – İzmir Kemalpaşa Kültür Sarayı 1998- İzmir 9 Eylül Üniversitesi Sergi Salonu 1999 – İzmir Türk Amerikan Derneği Sergi Salonu 2002 – İstanbul Beyoğlu Belediyesi Sanat Galerisi 2002 – İzmir Başak Sigorta Sanat Galerisi 2004 – İstanbul Ziraat Bankası Tünel Sanat Galerisi 2004 – “İzmir Sanat” Sanat Galerisi 2005 – İstanbul Garanti Bankası Galata Şubesi Sanat Galerisi 2006 – İstanbul Galeriartist Çukurcuma Sanat Galerisi 2006 – Kampüs Kültür Merkezi – İzmir 2007 – İzmirSanat Sanat Galerisi 2008 – İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlüğü – Fuaye 2008 – İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sabancı Kültür Merkezi
Seçme Karma Sergiler 1984 – Viking Baskı Resim Sergisi (İstanbul, Ankara, İzmir, Eskişehir) 1985 – Ankara Milletler Arası Gençlik Sergisi (Teşekkür Belgesi) 1991 – Deka Boyaları Karma Sergisi (Munich – Almanya) (Başarı Plaketi) İstanbul İzmir 2000 – İzmir’in Kuruluşunun 5000. yılı Karma Sergisi 2001 – Art Shop Sanat Galerisi (İzmir) 2001 – Çekirdek Sanat Grubu “Ne Olacak Bu memleketin Hali” İstanbul Asmalı Mescid Sanat Galerisi 2002 – BAL Vakfı Sergisi (Onur Belgesi) İzmir 2002 – İzmir Türk Kadınlar Birliği (A Sanat Galerisi) (Onur Belgesi) 2002 – Kit-Vak Yararına Karma Sergi (Çetin Emeç Sanat Galerisi) (Teşekkür Belgesi) 2003 – 8 Mart Dünya Kadınlar Günü Sergisi (İzfaş Sanat Galerisi) (Teşekkür Belgesi) 2003 – UPSD An, Anı, Anımsama Sergisi (UPSD Sanat Galerisi İstanbul) 2003 – Yaşayan ve Yaşatan Ressamlar Karma Sergisi (Fuar İzmir) 2003 – UPSD Desen Sergisi (İstanbul UPSD Sanat Galerisi) 2003 – UPSD ve Tema Vakfı Karma Sergisi (İstanbul UPSD Sanat Galerisi) 2004 – Obezite konulu resim sergisi (İzmir Atatürk Kültür Merkezi – Katalog) 2005 – Monalistanbul Karma Sergisi (Çekirdek Sanat Galerisi İstanbul) 2005 – 66 Kadın 66 Yapıt (Çekirdek Sanat Galerisi İstanbul) 2005 – Anakara Uluslararası Sanat Bienali (Ankara Resim Heykel Müzesi) (TİSVA) Katalog 2005 – 1.BEF Uluslararası Sanat Buluşması (İzmir Buca Bel. Sanat Galerisi – Katalog) 2005 – ARTİST 2005 15. İstanbul Sanat Fuarı (“Bizde Varız” Karma Sergi) 2006 – 69 Kadın 69 Yapıt Uluslararası Karma Sergisi (İstanbul Çekirdek Sanat Galerisi) 2006 – “Buluşma” Deniz Müzesi İstanbul 2006 – Nuri İyem Yorumları (Çekirdek Sanat Galerisi) İstanbul 2006 – İzmirli Sanatçılar Karma Sergisi Ege Üniversitesi Kampüs Kültür Merkezi Sanat Galerisi (Katalog) 2006 – Ata’ya Saygı Karma Sergisi (Konak Belediyesi Sanat Galerisi – Katalog) 2006 – Denizli Altın Horoz Festivali Karma Sergisi (Denizli) 2006 – Ege’li Sanatçılar Karma Sergisi (İzmir Resim Heykel Müzesi – Katalog) 2006 – Ege’li Sanatçılar Karma Sergisi (Ankara Kursart Sanat Galerisi) 2006 – 16. TÜYAP İstanbul Sanat Fuarı (Sunay Akın “Kırdığımız Oyuncaklar” Karma Sergisi) (Çekirdek Sanat) 2007 – Ankara Çağsav Sanat Fuarı (Artura Sanat Galerisi) 2007 – Egeli Sanatçılar Karma Sergisi, (Alaçatı Belediyesi Sergi Salonu) 2007 – Çekirdek Sanat, “Portredeki Hayalet” Sergisi , (İsatnbul Çekirdek Sanat Galerisi) 2007 – 2. Ege Art Sanat Fuarı, AKM – Katalog 2008 – Obezite Konulu Resim Sergisi, AKM Sanat Galerisi – Katalog 2008 – 8 Mart Dünya Kadınlar Günü Karma Sergisi, (İzmir Konak Pier) 2008 – Çanakkale Zaferi 93. Yıl Sergisi (İzmir Resim Heykel Müzesi) – Katalog 2008 – Atatürk Araştırma Hastanesi’ne Yardım Karma Sergisi, Sağlık için Sanat (İzmir Resim Heykel Müzesi) – Katalog 2008 – Tema Vakfı Karma Sergisi , (İzmir Resim heykel Müzesi)
Sanat Anlayışı
Önceki sergi konsepti” Zamanın kapısında Taşlar, Yüzler, Sırlar” ve “ Zamansız, Mekansız Kadınlardı.Bu sergide ise Zamanın Gizindeki Kadınları daha masalsı bir atmosfere taşıdı.
Zümrüt-ü anka kuşları,söylenceler, mitoloji, küçük kız çocukları, dilek ağaçları ve sembollerle masalsı bir iç yolculuğa çıktı.Gerçekle düşün birbirine geçtiği, kendi içinde katmanları olan, ressamın izleyiciye bir masal….
Kimi zaman yok olduktan sonra bile küllerinden tekrar oluşan zümrüt-ü anka kuşuyla umudu ve vazgeçmeyi, balıklarla uyumu, elmalarla oluşu, var olmayı belirtti.Su damlalarıyla kalıcılığı ve uçuculuğu vurguladı.Yetişkin ve yaşanmış yüzler yanında, çocuk yüzünün saf, duru ve başlangıçtaki hayaliyle umudu, gerçeği, hüznü kısaca yaşamı ve insanı sorguladı.Figürleri taşa gömdü.Toza toprağa karışmış yüzleri ortaya çıkardı.Plastik kaygıları, leke ve rengi ön planda tutarak dokusal çözümlemeler ve karışık teknikle yapıtlarını zenginleştirerek yorumladı.
Sosyal bir görev bilinciyle kuşatılmış olan birey, toplumun yapısı, düşünce biçimi, değer yargılarıyla, yaşam koşullarıyla uzlaşmaya dayalı bir varolma hesaplaşması içindedir.
—
Sanatçı bu hesaplaşmayı bazen aklın erdemi, bazen de duyguları, fantazyaları, düşleriyle yaşama taşır.
Sanatçı toplumsal yaşamdan algıladıklarını, gözlemlerini bilinç süzgecinden geçirerek, duygu ve düş dünyası ile sentezleyerek yapıtını oluşturur. Filiz’in resimleri, yer yer deformasyonlara uğramış bir figür resmidir. Kadın sorunlarını ele alır. Kadının bilinç altına bastırılmış duyguları, erkek egemen bir toplumda, düş kırıklıkları, bunalımları, beklentileri, içsel gizleri yer alır.
Resimlerinde kadının bir eş, düşsel bir sevgili, üreten, çoğaltan bir ana tanrıça (Kibele) yanıda sergilenir. Figürler genelde kontrast renklerle üst üste çakıştırılmış ve parçalanmış düzlemsel mekanlarda yer alırlar. Figür bazen nesnel bir yaklaşım, bazende fonla yer yer birleşen yüzeysel bir anlatımla çözümlenir. Resimler valörcü, bir yaklaşım yerine frapan, parlak, gözalıcı renk seçenkleriyle oluşturulur. Mekan üst üste çakıştırılmış renk lekelerinin içinde yer alır. Bazen yüzeysel bazen göreceli bir derinlik etkisi yaratır.
Öğrencilik döneminden buyana sürekli üreten Filiz’in resimleri araştırmaya dayalı bir gelişim çizgisi içermektedir. Bu çalışma çizgisi süreklilik içerisinde devam ederse Filiz kendini daha da aşacak resimlere imza atacaktır.
Umur Türker 22 Aralık 1998 – 9 Ocak 1999 2007 Bornova Kampüsü Kültür Merkezi Resim Sergisi Katalog Yazısı
Müzisyen bir aileden gelen Kubilay Kan, İstanbul da doğdu. İlkokulu bitirdikten sonra 1983 yılında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı tam zamanlı müzik bölümüne girdi.1995 yılında konservatuarın nefesli sazlar lisans bölümünü başarıyla bitirdi.
Okul yılları sırasında Türkiye nin değerli müzisyenleri ile caz klüplerinde beraber çalarak caz müziği kariyerine ilk adımlarını attı. Dünyanın sayılı müzisyenleri arasında yer alan Prof. Aydın Esen’ den caz dersleri aldı. Yine aynı dönemde Wynton Marsalis, Herlin Riley, Scott Henderson gibi daha pekçok caz müzisyenleriyle jam-session ortamında aynı sahneyi paylaştı.
1998 yılında Fransız hükümetinin vermiş olduğu bursla Strasbourg’ ta Fransız müzisyenler ile çalışmalar yaparak bir de konser albümü çıkaran Kubilay Kan, ülkesini şarkıcı-piyanist-besteci-aranjör olarak Fransa ‘da başarı ile temsil etti.
Öğrenimine yurt dışında devam etmeye karar veren Kan, 1999 yılında kendi besteleriyle katıldığı Berklee College of Music okulunun Paris ‘te açmış olduğu dinletide, özel European Scholarship For International Students bursunu alarak Amerikadaki Berklee College Of Music okuluna girmeye hak kazandı. Bu okulun Music Production and Contemporary Writing bölümündeki eğitimi boyunca piyano dalında Prof. Frank Carlberg, aranjman sınıfında Dan Moretti ve Latin müziği ve aranjmanı sınıfında Bernardo Hernandez, vokal alanında da Anne Pecham, Gabrielle Goodman ve Adriana Balic gibi önemli eğitmenlerle birlikte çalışma fırsatı buldu.
2002 yılında ülkemize dönen sanatçı, farklı konseptlerdeki orkestralarıyla birlikte geniş ve çeşitli müzik türlerinden oluşan repertuarıyla Türkçe, İngilizce, Fransızca ve İspanyolca dillerinde yabancı ve Türkçe pop, müzikal, jazz, latin, salsa ve cha cha tarzlarında parçaları vokal, enstrümantal ve dans showlarıyla birleştirerek, farklı formatlarda programlar sunmaktadır.
Avrupa ve Amerika’da yapmış olduğu sahne showlarını Türkiye’ye taşıyan ve sahne performansını büyük bir ‘show’ vizyonu içinde ele alan KUBİLAY KAN, klasik ve modern müzik alanlarındaki 22 yıllık birikimini, ‘şarkıcı’, ‘piyanist’, ‘besteci’, ‘trompetist’, ‘aranjör’ ve ‘dansçı’ kimlikleriyle izleyicilerine aktarmakta, kurmuş olduğu ve kendi adını taşıyan farklı konseptlerdeki orkestralarıyla başarılı konserlerine ve sahne performanslarına ülke içinde ve dışında devam etmektedir.
İtalyan konser kompozisyonlarının en kaliteli ve en orijinal yorumlarından biri… Seçkin enstrümantal olanaklarını,şiirsel sesli bir araştırmada kendi dayanağı olan kişisel ve derin yorumlayıcı bir bakış açısıyla ortaya koyuyor.
Meslekte ilk dokuz yılını Bach, Chopin ve schubert’in müziklerinden oluşan konserlerle geçirdikten sonra, on dokuz yaşında Napoli’ de seçkin uluslar arası bir yarışma olan Alfredo Casella’ yı kazanmıştır.
İki yıl sonra kazandığı New York’taki Bruce Hungerford Vakfı’nın birincilik ödülü ona, dinleyicilerin ve eleştirmenlerin coşku dolu beğenisiyle karşılanan konserini verdiği ünlü Carnegie Hall’ın kapılarını açmıştır.Montraux’daki “ Clara Haskil” ve Milano’ daki “ Dino Ciani-scala Operası” gibi çeşitli yerlerdeki başarıları sanatsal yönünü kanıtlamış ve bunun sayesinde de parlak uluslar arası bir kariyer edinmiştir.
2000 yılını ocak ayında Rusya’da St Petersbug Filarmoni Orkestrası ile Liszt’in 1 nolu Konçertosunu yorumlamasının dışında tüm Avrupa’ da özellikle de Macaristan, Almanya, Avusturya,Fransa,İsviçre Belçika, İspanya, Portekiz,Lüksemburg ve 1988’ de Londra Wigmore Hall’da parlak bir sahne başarısı elde ettiği Büyük Britanya’ da konserler gerçekleştiriyor.
Ayrıca ABD ve Meksika’ da 2002 de ise Japonya’ da solist olarak ve Ahronovich, Hirokami, Maag, Renzetti, Yoram David, Soudant gibi şeflerin yönettiği orkestralar eşliğinde değişik yerlerde turneler yaptı.
Tamamını Chopin’in 24 eserini yorumlamaya adadığı ve sonraki yılların temsillerine de konuk sanatçı olarak katıldığı İtalya’da önemli sayılan Arturo Benedetti Michelangeli piyano festiveli’nin 20. yıldönomü Temsili’nde ( 1983 ), Ravenna Festivali’nde, Torino’daki Settembre Musica’da, Stresa’nın Müzik Haftaları’nda, Roma Filarmonisinde ve daha birçok önemli merkez ve sahnede yer aldı.
Plak kayıt çalışmalarına on altı yaşındayken Lizts’e adadığı bir plakla başladı.Bunu Munzio Clementi’nin Fonit Cetra ( İtalyan Plak Eleştirmenleri 20. Ödül Töreni) için Garduas ad Parnasssum’un ilk dünya kayıdına katılması izlemiştir.
Brahms’a ve Cilea’nın seçkin piyano sayfalarına adadığı kayıtlarla, Clementi’nin müzikleriyle yeni bir Cd çıkarmayı hedefliyor. Napoli “ Maggio dei Monumenti. Maggio della Musica “ Festivali’nin sanat direktörü ve Roma “ Muzio Clementi “ Derneği’nin başkanıdır.
1941’de doğan sanatçı, anaokulu ve ilkokul birinci sınıfı şişli Terakki Vakfı Özel Işık Koleji’nde okumasına rağmen, İzmir Özel Türk Koleji’nden mezun olur. Çocukluktan beri düşlerini süsleyen Hariciyeye girebilmek adına üniversite eğitimi için ıstanbul’a gelir. İktisat Fakültesinde başlayan üniversite macerası kısa sürer. Babasının 1963 yılındaki vefatına bir takım aile içi sorunlar da eklenince yüksek öğrenim hayatı yarım kalır.
Müziği denemeye karar veren sanatçı, 1965 yılında Hürriyet Gazetesi’nin düzenlediği “Altın Mikrofon” yarışmasına katılır. Böylece 1963’te başlayan ve bir ömür sürecek müzik yolculuğuna kesin olarak çıkmış olur. Yarışmadan sonra kendi orkestrasını kurar ve eserler üretmeye başlar. 1974 yılında ıstanbul Çınar otelinde çalıştığı sırada, otelin greve gitmesiyle orkestrası dağılır. Sanatçı bundan sonra müzik yolculuğuna tek başına devam etmek zorunda kalır. 1977 yılında ilk albümünü çıkarır. Ülkü Aker, Osman ışmen ve Yaşar Kekeva ile uzun yıllar beraber çalışacakları bir yola adım atarlar.
Güçlü bir sese sahip olmasının yanında Türkçeyi kusursuz kullanması ve bunu şarkılarına yansıtmasıyla da dikkat çeken Özbeğen, “Sohbet” adlı plağıyla Altın Plak ödülünü, “Mutluluklar” ile de Platin Plak ve Altın Piyano ödüllerini alır.
Müzikal yaşamı boyunca Türkçe Sözlü Hafif Müzik, Fantezi Müzik, Türk Sanat Müziği gibi türlerin tam kesişim noktasında bulunmuş ve bu türlerin tamamını seven insanların gerçekten zevk alarak dinledikleri bir sanatçı olmayı başarmıştır.
Müzik kariyerine 28 albüm sığdıran başarılı sanatçı son olarak eski eserlerinden seçilmiş 18 şarkıdan oluşan “Cansuyum” adını verdiği albümü 2006 yılında çıkarmıştır. Albümlerinin yanı sıra pek çok derleme ve aranjman çalışmalarına da yer veren Özbeğen, “Best Of” albüm çıkarma modasına uyarak, aynı yıl içerisinde 400 eser arasından seçtiği 25 şarkıdan oluşan bir de “Ferdi Özbeğen Best Of” albümü yapmıştır.
Riccardo Arrighini 1967’de Viareggio’da doğdu. Klasik piyano eğitimine yedi yaşında başladı.1986 yılında L. Boccherini konservatuvarından mezun oldu. 1991 yılında Boston “Berkle College of music’e yazılır. Ve caz dünyasında ilk profesyonel adımlarını atma fırsatı bulur 1995 ve 1996 yıllarında Siena Jazz ’ın “mesleki yüksek yeterlilik “ kurslarına devam eder ve 1997 de mezun olur.2003’de Sicilyalı saksofonist Francesco Cafiso ile karşılaşır ve ikisinin arasında hemen insani ve müzikal bir dayanışma doğar. 2004’ten bugüne kadar Italya’nın ve dünyanın en ünlü caz festivallerinde çalarlar. Uzun yıllardan beri dünyanın her tarafından gelen öğrencilere başarıyla klasik ve caz müziği dersleri vermektedir. R.Arrighini’nin yorumları dinlemek, Puccini’nin caz ruhunu keşfetmek için çıkılan bir yolculuk gibidir. Klasik müzik ve cazın müzikal şekillerinin titiz bir araştırmacısı olan Arrighini, esinlendiği Puccini’nin aryalarının tanıdığımız melodilerini yeniden sunarken müziği aşarak caz doğaçlamaları yapar. Konserde Puccini’nin en tanınmış aryalarından bazıları, maestro Arrighini’nin yaratıcı katılımı ile yeniden gözden geçirilmiş ve zenginleştirilmiş olarak yorumlanıyor.
Venedik konservatuvarı piyano ve klavsen bölümünde mezun olduktan sonra Rus piyanist Konstantin Bogino ve Polonyalı piyanist Marian Mika ile oda vokalliği repertuvarında ise erik Weba, Elly Ameling ve Rudolph Jansen ile kendisini geliştirdi
2007 yılında Verona Arena vakfında piyano eşlikçileri için düzenlenen bir uluslar arası elemelerde birinci oldu. 2000 yılından 2004 yılına kadar İzmie opera Tiyatrsounda konuk şef ve İtalyanca repertuvar hazırlama sorumlusu olarak görev yaptı.
2006 yılında Arnavutluk’ta Tiran opera tiyatrosunda çalınan ve halkın bir çok begenisini alan Verdinin bir maskeli balo eserini ve 2007 yılında turnesinde Avrupa Lirik Tiyatrosununda Nabucco’yu yönetti. İzmir konservatuvarında bir süre İtalyan opera repertuvarına kurs verdi. ABD’ de önemli festivallerde seçkin kurumlar için konser verdi. Carmina Buruna eserinin oda müzigi versiyonu cd’ sine kaydetti. 1997 yılından beri Venedik Müzik konservatuvarında ögretim üyesidir.
1988 yılında Perugia F.Morlacchi Konservatuvarı Piyano bölümünden yüksek başarı ve birincilikle Salvatorella Coggi denetiminde mezun oldu. Ayrıca 2000 yılında parlak bir şekilde klavsen üzerine Annalisa Martellaile çalışarak diploma aldı.
1984’ten beri hem İtalya’da hem de yurtdışında solist olarak çeşitli oda müziği konserlerinde yer almakta. Rio de Janeiro İtalyan Kültür Merkezi,Tunus ve Madrid, Belo Horizonte Kültür Sanat Merkezi’nde, El Monte di Siviglia Dayanışma Derneği, Osaka (Izuminomori Hall), Tokyo ve son olarak Woroclaw, Varşova’da Quintetto Bottesini ile çeşitli konserler verdi.
Oda Müziği adına pek çok büyük yetenekli müzisyenle çalıştı ve Pavel Barman, Ciro Scarponi, Alessandro Carbonare, Cremona Quarteti, Bernini Quarteti, Fonè Quarteti, mezzosoprano Marina Comparato ve bas Stefano Rinaldi Miliani ile birçok konser verdi.
1999 yılından beri devamlı olarak Richard Stolzman ile çalışan sanatçı, Uluslararası Campus Sermoneta Müzik Festivali’nde asistanlık yaptı ve 2002-2003 Pontino Festivali’nde (trio Bruno Giuranna ile) 2004-2005 (Fonè Quarteti ile) ve 2006 yılında Monastier Müzik Derneği’nde çeşitli resitaller verdi.
Ayrıca çeşitli kurs ve masterclass’larda piyanist olarak yer alarak Ciro Scarponi, Alessandro Carbonare, Giuseppe Garbarino, Vincenzo Maritozzi, Lean Marie Londeix, Lajos Kozma, Carmen Gonzales, Bice Antonioni gibi müzisyenlere eşlik etti.
Klavsen sanatçısı ve Perugia solistleri’nin sosyal dayanışma Oda Orkestrası’nda piyanist,İtalya’nın Foggia şehrinde U.Giordano Konservatuvarı’nda opera-şan sınıfına piyano eşlikçisi olarak görev yapmaktadır.
Hayko Cepkin, 11 Mart 1978 yılında İstanbul’da doğdu. Mimar Sinan Üniversitesi’nde 2 yıl şan üzerine eğitim gördükten sonra Timur Selçuk Çağdaş Müzik Merkezi’nde şan, solfej ve armoni dersleri aldı. Akademi İstanbul’da da bir yıl süresince piyano eğitimi alan şarkıcı, 1997 yılında profesyonel müzik kariyerine başladı.
Dünya üzerinde rock müziği yapabilen insanlar arasında sesini en iyi şekilde kontrol edebilen kişilerden biri “Hayko Cepkin”dir. Sanatçı, organizasyonlar ve festivallerde de görev almıştır. 2006, 2007 ve 2009 yıllarında Rock’n Coke ve 2007 yılında Rock Müzikaller bunlardan başlıcalarıdır. Rock’n Dark 2010 organizasyonunda jüri üyeliği yapmıştır ve Rock’n Dark yarışmasının finalinde 30 Nisan 2010’da Anneke van Giersbergen ile sahne almıştır.
Film müziği bestelemiştir. Sakin Olmam Lazım albümünde yer alan Son Kez şarkısı filmde kullanılmıştır. 2008 yılında çekilen fantastik dram film olan Çocuk’ta İsfandiyar karakterini canlandırmıştır.
Albümler
2005 Sakin Olmam Lazım 2007 Tanışma Bitti 2010 Sandık
Türkiye’de çoksesli müzik yaşamının gelişmesi yönünde önemli katkılar getirmiş olan besteci, piyanist, piyano öğretmeni, müzik yazarı, ve müzik yayıncısı Fenmen, müziksever bir ailenin çocuğu olarak 9 yaşında piyanoya başlamıştır. Mühendis olan babası flüt, amcası piyano ve keman, annesi piyano çalardı.
1929 yılında İstanbul Belediye Konservatuvarı’nda Cemal Reşit Rey’in öğrencisi olan genç besteci, 1935 yılında liseyi bitirdikten sonra Paris’e giderek Ecole Normale de Musique’te öğrenim yapmış, Alfred Cartot ile piyano, Nadia Bolulanger ile armoni ve kompozisyon çalışmıştır. Konservatuvarı bitirdikten sonra, Almanya’ya giderek Münih Devlet Konservatuvarı’nın kompozisyon bölümünde Joseph Haas’ın öğrencisi olmuştur. İkinci Dünya Savaşı’nın patlaması üzerine 1939 yılında yurda dönmüş ve Ankara Devlet Konservatuvarı’na piyano öğretmeni olarak atanmıştır. 1954 yılında İngiliz bale sanatçısı Beatrice Appleyard ile evlenen besteci, iki kez konservatuvar müdürlüğü yapmıştır.
Mithat Fenmen, bir virtüöz olarak Avrupa’da resital ve konserler vermiş, Türkiye’ye gelen ünlü müzikçilere de eşlik etmiştir. Piyano edebiyatının başlıca yapıtlarını Türkiye’de ilk seslendiren üretici kimliğiyle de tanınmıştır. Ülkemizde “ilk seslendirme” kapsamında oda müziği yapıtlarına da el atmış, kurduğu oda müziği topluluklarıyla bu alandaki başlıca yapıtların yorumlanmasını sağlamıştır. 43 yıl boyunca piyano öğretmenliği yapan Fenmen, üstün yetenekli çocukların keşfedilmesi yolunda öncülük etmiştir. Müziğe başlattığı öğrencileri arasında İdil Biret, Pekinel Kardeşler, Gülsin Onay ve Fazıl Say vardır.
1951 – 1954 ve 1970 – 1973 yılları arasında Ankara Devlet Konservatuvarı müdürü olarak görev yapan besteci, 1973- 1975 yılları arasında Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğünün üstlenmiştir.
Fenmen, besteciliğe gençlik yıllarında başlamıştır. 16 yaşındayken bestelediği bir “vals”, ölümünden sonra bulunmuş, son öğrencisi Fazıl Say tarafından seslendirilmiştir. Paris ve Münih’teki kompozisyon öğreniminin getirdiği geniş açılımla yapıtlarında yerel renklere yönelmemiş, yeni müzik tekniklerini yumuşak bir anlayışla kullanarak derinlikler araştırmıştır.
“Piyanistin Kitabı” ve “Solfej” adlı kitaplarının yanı sıra, 1949- 1954 yılları arasında “Müzik Görüşleri” adlı aylık bir dergi yayınlayan Fenmen’in en önemli yapıtı kabul edilen piyano ve orkestra için Concertino’su, Ahmet Say belgeliğindedir. Yapıtlarının yayın ve seslendirme hakları ailesine aittir.
Mithat Fenmen, 1971 yılında Devlet Sanatçılığı unvanı aldı.
Başlıca Yapıtları
Orkestra İçin
1943 “Bölüm”, Tevfik Fikret’in “Balıkçılar”ı üzerine 1943 “Konçertino” (Praetorius yönetimindeki CSO ile solist Fenmen tarafından 1944 yılında “dünya prömiyeri” gerçekleştirildi. 1980’de yeniden SCO eşliğinde Fenmen ile, 1986’da ADK Orkestrası eşliğinde Fazıl Say tarafından yorumlandı).
1951 “Tembel Ahmet”, bale müziği 1953 “Les Sylphides orkestralaması”
Oda Müziği
1938 “Trio”, soprano, klarnet ve flüt için (Paris) 1938 “Kuartet”, flüt obua, klarnet ve fagot için
İlk piyano derslerini Mithat Fenmen‘den aldı. TBMM’nin çıkardığı özel kanunla yedi yaşında Fransa’ya gönderildi. Nadia Boulanger’nin gözetiminde Paris Konservatuvarı’nın yüksek piyano, eşlikçilik ve oda müziği bölümlerini birincilikle bitirdi.
Beş kıtayı kapsayan sayısız konserlerinde Boston Senfoni, Leningrad Filarmoni, Leipzig Gevvandhaus, Dresden Staats Kapelle, Sidney Senfoni, Tokyo Filarmoni, Paris Senfoni gibi orkestralarla Boult, Kempe, Keilberth, Sargent, Montreux, Leinsdorf, Scherchen, Rozhdestvensky, Mackerras gibi ünlü şeflerin yönetiminde çalmıştır. Montreal, Royan, Atina, Persepolis, Berlin, Ruhr dahil olmak üzere birçok uluslararası festivale katıldı. Gene “Uluslararası 1. İstanbul Festivalinde Yehudi Menuhin ile Ludwig van Beethoven’in sonatlarını, 1986 “Montpellier Festivali”nde Beethoven Senfonileri’nin Franz Liszt tarafından yapılan piyano uyarlamalarının tamamını dünyada ilk kez dört konserde seslendirdi.
Kraliçe Elisabeth (Belçika), Van Cliburn (ABD), Busoni (İtalya), Liszt (Almanya), İskoçya gibi birçok uluslararası piyano yarışmasında jüri üyeliği yapan İdil Biret’in aldığı ödüller arasında “Lili-Boulanger” (Boston), “Harriet Cohen/Dinu Lipatti” (Londra), Polonya hükümetinin “kültür liyakât” ve Fransız hükümetinin “Chevalier de I’Ordre National de Merite” nişanları da bulunmaktadır.
İdil Biret, 1971 yılından beri Devlet Sanatçısı‘dır. Bugüne kadar seslendirdiği plak ve CD’lerin sayısı 80’i geçmektedir. Bunlar arasında plak tarihinde ilk kez komple proje halinde seslendirilen Beethoven/Liszt Senfonilerinin tamamı, Frederic Chopin’in bütün piyano eserleri, Johannes Brahms’ın bütün solo piyano eserleri ve konçertoları, Sergei Rachmaninoff’un bütün piyano eserleri yer almaktadır. Bunlar pek çok eleştirmenin hayranlığı ile karşılanmış ve sanatçının “çağımızın en önde gelen piyano ustalarından biri” olarak nitelenmesine yol açmıştır.
1995’te Chopin’in bütün eserleri dizisi Varşova’da yapılan “Chopin Plakları Büyük Ödülü” yarışmasında jüri özel ödülünü almıştır. Aynı yıl kaydettiği Fransız besteci Pierre Boulez’in üç sonatını içeren CD Paris’te yılın “Altın Diyapozon” ödülünü almış ve Le Monde gazetesi tarafından 95 yılının en iyi plakları arasına seçilmiştir. 1997 yılında, 100. Ölüm Yıl Dönümü nedeniyle Brahms’ın tüm solo piyano eserlerini 5 konserlik bir dizide seslendirmiştir.
Fransız yazar Prof. Dominique Xardel’in “İdil Biret-Une pianiste Turque en France” (Fransa’da bir Türk Piyanist İdil Biret) kitabı 2006 yılının Eylül ayında Fransa’da yayınlanmıştır. 2007 yaz başında Üner Birkan tarafından “Dünya Sahnelerinde Bir Türk Piyanisti: İdil Biret” ismiyle Türkçe’ye çevrilmiştir. Daha önce İdil Biret’in de yer aldığı “Piyanistler” adında birçok piyanistle yapılan söyleşilerden oluşan bir kitap yapan Dominique Xardel, yalnızca İdil Biret’i anlatan bu yeni kitabında sanatçının hayatı ve kariyerinin yanısıra bir çok değişik konudaki düşüncelerini de aktarmaktadır. Kitap 2007’nin Ekim ayında Stacatto-Verlag yayınevi tarafından Almanya’da “Idil Biret: Eine Türkischen Pianistin auf den Bühnen der Welt” adıyla yayınlanmıştır.
Ödüller / Nişanlar
1957 Paris Konservatuvarı, Konservatuvar Birinciliği
1952 yılında Paris Konservatuvarı’ndaki Yüksek Solfej ve Deşifraj bölümlerini Birincilik Ödülü ile bitiren Biret, 1957 Haziran’ında Konservatuvar’da devam ettiği Piyano, Oda Müziği ve Eşlikçilik sınıflarının her birinden Birincilik Ödülü ile mezun oldu ve “Birincilerin Birincisi” unvanını aldı.. Reine Laurent Ödülü ve Popelin mükafatlarını kazandı.
1954, 1964 Lily Boulanger Memorial, Boston
1961 Harriet Cohen – Dinu Lipatti Altın Madalyası, Londra Adelaide Ristori Nişanı, İtalyan Hükümeti
1974 Kültür/Liyakat Nişanı, Polonya Hükümeti
Chevalier de l’Ordre du Mérite, Fransa
1995 Uludağ Üniversitesi Onursal Doktora
1995 Grand Prix du Disque Chopin, Varşova
1995 Altın Diyapozon, Fransa
1971 Devlet Sanatçısı, Türkiye
1988 Boğaziçi Üniversitesi Onursal Doktora
Eskişehir Anadolu Üniversitesi Onursal Doktora
1996 Sevda Cenap And Müzik Vakfı Onur Ödülü Altın Madalyası
2003 Orta Doğu Teknik Üniversitesi Onursal Doktora
2007 Polonya Üstün Hizmet Madalyası (Chopin eserleri kayıt ve seslendirmeleri nedeniyle)
2007 35. Uluslararası İstanbul Müzik Festivali, Onur Ödülü
İtalyan Opera bestecisi Gaspare Luigi Pacifico Spontini fakir bir köylü ailenin çocuğu olarak 14 Kasım 1774 tarihinde dünyaya gelmiştir. Müziğe kilise korosunda şarkı söyleyerek başlamış, öğrenimini San Vito’da ve Napoli’de “Pieta de Tuchini” konservatuvarında yapmıştır.
Spontini, 1796’da kendisine Roma için ısmarlanan bir operayla büyük başarı elde etmiş, çağın tanınmış bestecisi Piccini tarafından korunmuştur. 1803 yılında Paris’e gelerek yerleşen sanatçı burada bestelediği “Milton” adlı operasıyla İmparatoriçe Josephine’in dikkatini çekmiş, saray besteciliğine getirilmiştir.
Ünü 1809’da temsil edilen “Fernand Cortez” ile bütün Avrupa’ya yayılmış, 1820’de Berlin’e çağırılarak kendisine Genel Müzik Direktörü piyesi verilmiştir. Bu şehirden yaşadığı çeşitli olaylar sebebiyle ayrılmak zorunda kalan Spontini, önce Paris’e ardından da İtalya’ya geçerek 24 Ocak 1851 tarihinde sanat hayatından çekilmiştir.
Opera Li puntigli delle donne (Roma, 1796) Adelina Senese o sia l’Amore secreto (1797) Il finto pittore (Roma, 1797) Leroismo ridicolo (Naples, 1798) Il Teseo riconosciuto (1798) La finta filosofa (1799) La fuga in maschera (1800) I quadri parlanti (Palermo, 1800) Gli Elisi delusi (Palermo, 1800) Gli amanti in cimento (3 Kasım, 1801, Roma, Teatro Valle) Le metamorfosi di Pasquale (1802, Venice) La petite maison (1804) Milton (27 Kasım, 1804, Paris) Julie, ou Le pot de fleurs (12 Temmuz, 1805, Paris) La vestale (15 Aralık, 1807, Paris) Fernand Cortez (28 Kasım, 1809, Paris) 1817 Pélage, ou Le roi et la paix (23 Ağustos, 1814, Paris) Olimpie (22 Aralık, 1819, Paris) Nurmahal, oder das Rosenfest von Caschmir (27 Mayıs, 1822, Berlin, Opera) Alcidor (1825) Agnese von Hohenstaufen (12 Haziran, 1829 Royal Opera Berlin) revised 1837
1967 yılında Ankara’da doğan, Grammy Ödüllü dünyaca ünlü tenorumuz Bülent Bezdüz, Mersin Devlet Opera ve Balesi baş solistlerindendir.
Bezdüz, 1987’de Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümüne girdi. Aynı yıl, Kültür Bakanlığı Ankara Devlet Çoksesli Korosu sınavını kazandı. İlk sahne çalışmasını Mersin Devlet Opera ve Balesi’nde Verdi’nin “La Traviata” operasındaki Alfredo rolü ile gerçekleştirdi. 1992 yılında Mersin Devlet Opera ve Balesi’ne Solist Sanatçı olarak atandı Profesyonel şan eğitimini Polonyalı Pedagog Roman Werlinski ile sürdürdü.
Yaptığı işin en iyisini yapmayı hedef alanlar için, yapılabileceklerin sınırsızlığı yönünde en güzel örneklerden biri.
Covent Garden’da Sahneye Çıkan İlk Türk
1995 yılında, “I. Leyla Gencer Şan Yarışması”nda gösterdiği başarı ile Avrupa Birliği Bursunu kazanarak “The Euoropean Opera Cantre”ın davetlisi olarak Manchester’a gitti. Teklif edilen yardımcı rol için gittiği Mozart’ın “Lucio Silla” adlı eserinde başrol oynadı ve böylece İngiliz Kraliyet Operası “Covent Garden”da sahneye çıkan ilk Türk oldu.
1998 yılında Fransız Kültür Bakanlığı bursu ile C’nipal Sahne Sanatlarında Master hakkı kazandı. Bu sırada katıldığı (Concours International de Chant de Paris) Paris Şan Yarışmasında ikinci oldu.
2005 yılında Master Class için Liverpool Üniversitesi tarafından davet edildi.
Yurtdışında gösterdiği başarılarla, Türkiye’nin Opera Dünyasındaki varlığını tüm dünyaya kanıtladı.
Montpellier, Danimarka, Teatro Regio di Torino, Teatro Regio di Parma, Köln, Lozan, İngiltere ve Hollanda Kraliyet Tiyatroları,
Portland, Theatro Colon de Buenos Aires ve Toronto.
Ülkemizde; Mersin, İstanbul, İzmir, Antalya Operaları ile Aspendos Festivali’nde birçok kez sahneye çıktı.
Grammy ödüllü ilk Türk Opera Sanatçımız
Sir Colin DAVİS ve Riccardo CHAILLY olmak üzere ünlü şeflerin yönetiminde Londra Senfoni, Amsterdam Concertgebouw gibi dünyanın en önemli orkestraları ile konserler verdi, CD ve DVD kayıtları yaptı. Londra Senfoni Orkestrası eşliğinde 2001 ve 2006 yıllarında yapılan iki opera kaydının, 3 Grammy ödülü alması üzerine, bu dalda ödül alan ilk opera sanatçımız oldu.
1981 yılında doğdu. İlk müzik eğitimine 1995 yılında Diyarbakır Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Müzik Bölümü Şan Ana Sanat Dalı’nda mezun oldu.
İlk opera çalışmalarına Oylun Erdayı ile çalışarak başladı. Opera çalışmalarını 2004-2005 yılları arasında İtalya’da Ancona’nın Osima şehrinde Accademia d’arte Lirica’da C.Gonzalez, W.Mattetuzzi, A. Juvarra, H.Lawson ile sürdürdü.
2006 yılında İtalyan Hükümeti’nin vermiş olduğu burstan yararlanarak İtalya’da opera eğitimini sürdürme fırsatını elde etmiş oldu. Dünyaca ünlü soprano Luciana Serra’nın masterclass programına katıldı.
2008’ de İtalya’da preguia “ F.Morlacchi” Devlet Konservatuvarı’ndan pekiyi derece’ de “ diploma” aldı. Opera çalışmalarını Sergio Bertocchi ile sürdüren sanatçı, piyanist Paola Molinari ile opera yorumculuğu, Matteo Pais ile repertuar üzerine çalışmaktadır.
İtalyanın Salento bölgesinde ve 10.Eskişehir Müzik Festivali’nde soprano sola ve İtalya’nın La Spezia şehrinde Teartro Civico’da Rigoletto Operası’nda Gilda rolüyle yer aldı.
11 Mart 1925 yılında İstanbul’da doğdu. Ticaret lisesinin ortaokul bölümünden mezun olan sanatçı, Beyoğlu’ndaki Ses Opereti’nde 1944’te Cemal Reşit Rey ve Ekrem Reşit Rey kardeşlerin Hava Cıva operetinin İzmir turnesiyle sanat yaşamına başladı. Bir yıl sonra Yolculuk Var, Tatlı Sert, Zırdeliler, Yaman Şey, Platin Palas, Kâtibin Karısı gibi operetlerde rol alarak, Muammer Karaca tiyatrosunda görev yaptı.
1956’ya kadar Karaca Tiyatrosu’nda kalmakla birlikte, 1952 yılında İstanbul Yıldızları filminde Muammer Karaca ile başrolde oynayarak sinemaya da adım attı.
Evlenip Zonguldak’a yerleşmesi üzerine sanat hayatına 12 yıl ara veren sanatçı, 1965’te Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu’nda Keşanlı Ali Destanı müzikali ile yeniden sahnelere döndü. 1966’da Gen-Ar Tiyatrosu’na geçen Özipek, 1971’den sonra bir süre de Haldun Dormen ile çalıştı.
Bu arada asıl mesleği mühendislik olan eşi Aydın Tezel’i de sanat yaşamına çeken Güzin Özipek, eşiyle birlikte 1969-1974 yılları arasında yedi film ve fotoromanlar çevirdi. Son dönemde Bizimkiler dizisinde babaanne Leyla hanım rolünde 12 yıl oynayan sanatçı, 56 yılını sahnelere verdikten sonra 75 yaşında rahatsızlanarak öldü.
Filmografi
Duruşma – 1999 Türk Tutkusu – 1994 Yazlıkçılar – 1993 Eskici Ve Oğulları – 1990 Bir Milyara Bir Çocuk – 1990 Raziye – 1990 Bizimkiler – 1989/2000 Kan Çiçeği – 1989 Uçurtmayı Vurmasınlar – 1989 Fotoğraflar – 1989 Deniz Yıldızı – 1988 Kurt Payı – 1988 Yarın Cumartesi – 1988 Gramofon Avrat – 1987 Yakışıklı – 1987 Kuşatma 2 / Şok – 1987 Gülüm Benim – 1987 Fatmagül’ün Suçu Ne – 1986 Davacı – 1986 Suçumuz İnsan Olmak – 1986 Üç Halka 25 – 1986 Aaahhh Belinda – 1986 Namus Düşmanı – 1986 İşler Karıştı / Zühtü – 1976 Bu Kutu Başka Kutu – 1976 En Büyük Patron – 1975 İzin – 1975 Kutu – 1975 Vur Be Ramazan – 1974 Şiribim Şiribom – 1974 Yatık Emine – 1974 Zavallı – Bodur Cani – 1974 Zindan – 1974 Öksüzler – 1973 Hazreti Ömer’in Adaleti – 1973 İki Süngü Arasında – 1973 Ezo Gelin – 1973 Yaralı Kurt – 1972 Kaderin Pençesi – 1972 Kaderin Esiriyiz – 1972 Kırk Yalan Memiş – 1972 Zorbanın Aşkı – 1972 Son Hıçkırık – 1971 Bir Teselli Ver – 1971 Bir Varmış Bir Yokmuş – 1971 Ali Baba Kırk Haramiler – 1971 Afacan Küçük Serseri – 1971 Bir Kadın Tuzağı – 1971 Son Nefes – 1970 Kalbimin Efendisi – 1970 Ah Müjgan Ah – 1970 Linç – 1970 Vur Patlasın Çal Oynasın – 1970 Yaşamak Kolay Değil – 1970 Sürtük – 1970 Tatlı Sevgilim – 1969 Ayşecik Yuvanın Bekçileri – 1969 Bir Türk’e Gönül Verdim – 1969 Günahını Ödeyen Adam – 1969 Ayşecik’le Ömercik – 1969 Şahane İntikam – 1969 Erkek Fatma – 1969 Ayrı Dünyalar – 1969 Acı İle Karışık – 1969 Sevgili Babam – 1969 Çingene Aşkı Paprika – 1969 Aşk Eski Bir Yalan – 1968 Ana Hakkı Ödenmez – 1968 Hapishane Gelini – 1968 Yedi Köyün Zeynebi – 1968 Yaratılan Kadın – 1968 Kadın Değil, Baş Belası – 1968 Abbase Sultan – 1968 Yaprak Dökümü – 1967 Hırçın Kadın – 1967 Gecekondu Peşinde – 1967 Ayşecik Canım Annem – 1967 Kadın Düşmanı – 1967 Kanun Benim – 1966 Ölmeyen Aşk – 1966 İstanbul – 1952
1924 yılında İzmir-Çeşme’de doğdu. 1943 – 1944 yılları arasında Ankara Devlet Konservatuvarı Opera bölümünden mezun oldu. Bazı ufak tefek operalarda görev aldı. Bu sırada Carl Ebert’in kendisini farketmesiyle Figaro’nun Düğünü isimli operada Susanna rolüyle profesyonelliğe adım attı. 19 yaşında orkestra şefi Hasan Ferit Alnar’la evlendi ve bu evlilikten bir oğlu oldu. Carl Ebert, Glyndebourne Opera Festivali’nde Mozart’ın operalarını sahneye koyduğu bir zamanda Ayhan Aydan’ı bu festivale katılması için İngiltere’ye götürmek istedi; fakat Aydan bazı nedenlerle gidemedi.
1949 yılında bir toplantıda Adnan Menderes ile tanıştı. Tanıştığı sırada eşinden ayrılmak üzereydi. 27 Mayıs Darbesi sonrasında Yassıada Davaları’na çağırıldı; “Bebek Davası”‘nda Menderes ile ilişki yaşamak ve bu ilişkisinden olan bebeği öldürmekle suçlandı. “Ben bu adamı sevdim” diyerek aşkını itiraf etti ve bebeğinin doğum sırasında öldüğünü anlattı. Örtülü ödenek davasında ise Adnan Menderes’in Ayhan Aydan’ın eski eşine belli aralıklarla ödeme yaptığı anlaşıldı.
İzmir’in Çeşme ilçesine bağlı Alaçatı beldesinde 19 Şubat 2009 tarihinde kronik akciğer rahatsızlığına bağlı solunum yetmezliğinden 85 yaşında vefat etti.
