Tutkuda titrek bir mumdu,
Alevli düşlere bir ışık sundu. 
Y(aklaş)tırırken gecenin koynuna bedenini,
Y(anılmadı) yandı.
Zamanın yalanına,
Önce kendisi aldandı.
Öylesi bir andı,
Yalnızca kendisi yandı.
Artık inandı,
Tutkuda titrek,
Üstelik bilerek
Erimek
Dudaktan dudağa geçen tümcelerde,
Aşkı,
Tutkuyu,
Sevdanın koynuna bırakandı.
Alev b(akışlara)
Alev,
Bedenine sıcak,
Erimelere erimelerini katandı.
Onu yalnızca,
Sevmeyi, bakmayı ve paylaşmayı bilenler andı.
Sizlerde biliyorsunuz o bir kahramandı…..
