Posts Tagged ‘aynalar’

”Her”ler & ”Hiç”ler

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Beliki daha önce okudunuz belki ilk defa okuyacaksınız. Ben okudum çok hoşuma gitti. Okuyupta anlayabilene helal olsun dedirtecek türten…

Yitik emeller…
Sonuçsuz çabalar…
Hep aynı dönme dolaplarda varlığını bulan fikirler
Hepsi anlamlı yerine göre
Aynı zamanda manasız, hiç manasız
Her şey tezat
Her şey de hiçbir şey belki
Tüm sorun da bu ya
Bazen her eşy, bazen hiçbir şey
Hiçbir şey için yiten “her”ler
Herşeye rağmen ayaktaki “hiç”ler
Hiç “hiç” olmasa
Belki hiç “her” de olmayacak
Ama “her”den habersiz “hiç”ler
“hiç”ler içih mefta olan “her”ler
“Her şeyin bir sonu var” derler
Peki “hiç”lerin sonu yok mu
“hiç” deyince “hiç” mi oluyor sanki
Her “hiç”in arkasında milyonlarca “her” var
Ama “hiç”in boşluğuna sürüklenip
Kaybolup giden “her”ler
Peki “her”lerin altında hiç mi “hiç” yok?
Bilke var, belki yok
Bazen var bazen yok
Nereye kadar?!
Bu sahte düzen, bu düzenbaz aynalar
Arkası kapkara, yüzü parlak aynalar
Ne zamana kadar ışığı yansıtırlar?
Bir gün “her” ayna da bir “hiç” için
Yok olup kaybolacak
İşte o zaman “hiç”ler varlığını,
“her”ler yokluğunu anlayacak!!!

“HER”ler “her”liğiyle övünürken;
“HİÇ”ler “hiç”liğinde kaybolacak!
Ama bir gün “HER”ler de
Bir “HİÇ” olduğunu anlayacak!!!

-alıntı-

Necip fazıl Kısakürek şiirleri

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Necip fazıl Kısakürek şiir arşivi yapalım bütün şiirlerini paylaşalım

Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!

Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!

Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!…

(1926)

Necip Fazıl Kısakürek

Yalnızlık Şiirleri Ünlü Şairler

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Ünlü Şairlerin Yalnızlık Şiirleri,
Ünlü Şairlerin Yalnızlıkla İlgili Şiirleri

ORHAN VELİ KANIK Yalnızlık şiiri

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

Necip Fazıl Kısakürek Yalnızlık şiir

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.
Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!
Nur topu günlerin kanına girdim.
Kutsi emaneti yedim, bitirdim.
Doğmaz güneşlere bağlandı vade;
Dişlerinde, köpek nefsin, irade.
Günah, günah, hasad yerinde demet;
Merhamet, suçumdan aşkın merhamet!
Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:
Gözyaşı döksem, Nuh tufanına denk?
Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.
Bakamam, aynada, aynada vicdan;
Beni beklemeyin, o bir hevesti;
Gelemem, aynalar yolumu kesti.


Özdemir Asaf

Yalnız

Yanlızlık paylaşılmaz
Paylaşılırsa yanlızlık olmaz
Yanar sobasında
Yalnız’ın üşüyen bakışları
Lambasında karanlığa dönük
Bir ışık titrek sönük sönük
Penceresi dışına kapanmıştır
Kapısı içine örtük
Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okuduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile