Öğretmenim
Mavi önlüğüm ve küçük çantamla,
Okulun ilk günü koşmuştum sana.
Dilim tutulmuştu o heyecanla,
Göz kırpmış, adın ne demiştin bana.
Ben Akın, Ayşe, Fatih, Aysel, Nedim,
Ben seninle ”öğretmenim” okulu sevdim.
Düşmüştüm bahçede dizim kanamış,
Gözlerim yaş dolmu, canım çok yanmış,
Tüm sevgini vermiş, merhemim olmuş,
Ağlama yüreğim, demiştin bana.
Ben Ali, Sinan, Fatma, Nursel, Gülbin,
Ben seninle ”öğretmenim” insanı sevdim.
Elimde tebeşir kara tahtada,
Bomboş büyük halka çizmiştim sana.
Elimi tutarak dünya yapmtırmış,
Sevgi ve kardeşlik yazmışsın ona.
Ben Fua, Kasım, Nihat, Arda, Ekin,
Ben seninle ”öğretmenim” dünyayı sevdim.
Sendin yol gösteren, sendin ışığım,
Sendin annem, babam, can arkadaşım,
Dünyayı dolaşsam bulunmaz eşin,
Sen oldun hem dost hem kardeş bana.
Ben Emre, Mümin, Esra, Lütfü,Yeşim
Ben seninle ”öğretmenim” barışı sevdim.
Ben Cem, Kadriye, Saliha,Emre, Tülin
Ben seninle ”öğretmenim” her şeyi sevdim.
Ağacı, yağmuru, doğan güneşi,
Yerde karıncayı, yanan ateşi,
Toprağı, bayrağı ve memleketi,
Vatanı sevmeyi öğrettin bana.
Ben Aslı, Doğan, Beyza, Seval, Erkin,
Ben seninle ”öğretmenim” yurdumu sevdim.
Bende öğretmenim, sensin önderim,
Bilmem ki hakkını nasıl öderim,
İki şey: Biri annem, Biri sen derim,
Kalbimdeki bütün sevgiler sana.
Selma Erdem
