Geceler karanlık; gündüzler soğuk.
Ben, ıslak kaldırımlar üzerinde bir çocuk.
Üşüyen bedenimde şarapnel izi.
Sokulacak bir kuytu arıyorum.
Ruhumu kucağına alıver anne.
Sesim titrek; gözlerim donuk.
Ben, bahçesine yangın düşmüş bir çocuk
Burnumda ağır barut kokusu,
Koklayacak çiçekler arıyorum.
Kokunu yüreğime salıver anne.
İçimde firak korkusu; yüreğim buruk.
Ben, savaşın ortasında bir çocuk.
Bomba sesleryle uyanıyorum.
Ve uzakta annelerin acı çığlığı; korkuyorum.
Sesinle düşlerime dalıver anne
Kırılmış kalemler; kelimelerim soluk.
Ben, annesini kaybetmiş bir çocuk.
Üzerime doğrultulmuş namlular,
Tankların, topların arasında annemi arıyorum.
Varlığınla dünyamı sarıver anne.
Ve ben sevgiyi arayan çocuk.
Umut bahçesinde açmış bir tomurcuk.
Bir fecir vaktinde ışığı arıyorum.
Savaştan acıdan uzak bir dünyada,
Güneş olup üzerime doğuver anne.
Şehmus Yaşar
