Ey,mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü, Kızkardeşimin gelinliği,şehidimin son örtüsü! Işık ışık, dalga dalga bayrağım, Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım. Sana benim gözümle bakmayanın
mezarını kazacağım.
Seni selamlamadan uçan kuşun
yuvasını bozacağım.
Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder…
Gölgende bana da, bana da yer ver !
Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar.
Yurda ay yıldızın ışığı yeter.
Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün.
Kızıllığında ısındık,
Dağlardan çöllere düşürdüğü gün.
Gölgene sığındık.
Ey, şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalan;
Barışın güvercini, savaşın kartalı…
Yüksek yerlerde açan çiçeğim;
Senin altında doğdum,
Senin dibinde öleceğim.
Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:
Yer yüzünde yer beğen !
Nereye dikilmek istersen,
Söyle, seni oraya dikeyim !
–
BAYRAK NÂMUS DEMEKTİR
“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır
toprak; eğer uğruna ölen varsa vatandır!”
“Bayrağı yırtan, yakan; hain, namussuz alçak
daha adi olanlar ülkesini satandır!”
Bayrağıma uzanan hâin el kırılmalı
Milletimin yaralı yüreği sarılmalı
Şan, şeref kirlenmeden huzura varılmalı
Bayrak haysiyet, herkes saygı ile eğilsin!
Bayrak nâmus demektir, namussuzlar ne bilsin!
Şehitlerin kanından, rengi gülden kırmızı
İlahi bir armağan üstünde ay yıldızı
Sevdâlı yüreklerden silinmeyecek yazı
Dalgalansın göklerde; ülke, millet sevinsin!
Bayrak nâmus demektir, namussuzlar ne bilsin!
Ancak gâfil, bir hâin bu ihâneti yapar
Hâinin kafasını bulduğun yerde kopar
Vatanı seven buna nasıl gözünü kapar?
Dalgalan göklerde hür, aslâ yalnız değilsin!
Bayrak nâmus demektir, namussuzlar ne bilsin!
