Bir insan ne zaman sevgiye,olan inancını yitirirse, İşte o!an,hayata dair umutları yıkılır, Hayalleri söner, yaşama isteğini kaybedip avare yaşar, Kendini dipsiz bir boşlukta görür.
Hele birde bir insanın sevgisini yitirmişse, Dünya ona zindan olur hayatı mecburiyet,olarak yaşar. Zamanla kalbi taşlaşır kolay kolay kırılmaz, Ama yinedemaziyi anmadan duramaz.
Karşılıksız sevgi acıların demi,aşkını kalbine gömer, Asla bir daha kimseyi sevemez, Sevsede içinde hep ya beni sevmezse, Korkusu tüm sevgisini kemirir.
Sevgi işte O!!! Dağı deldiren,çöllerde viran edip gezdiren, Paylaştıkça artan arttıkça kendine bağlayan, Duyguların en güzeli tutkuların en büyüğü, Ölçüsüne terazi vurulmaz meşhur meçhul aşk.
İnsan bazen hayatta küçükte olsa, Tutunacak bir dal arıyor. Yaşamak için bir umuda, Başını yaslayacak bir omuza, ihtiyaç duyuyor.
İnsan bazen hayatından beziyor, bunalıyor, Kendi ipini kendi çekesi geliyor. Hayata da isyan ediyor, Kendine de,bir sürü sorular soruyor
İnsan bazen kendini ifade edemiyor, Acılara kelimeler kifayetsiz kalıyor. Mutluluk kağıda kolay dökülmüyor, Yazdıkça kelimeler kaleme dolanıyor.
İnsan bazen sevgi arıyor ilgi arıyor, Tam birilerini buldum diyor! Bu hayatta, beni bir kaç kişi anladı; Onlarda yanlış anladı… By: Oğuz Demirci 27-02-2012
Her mayıs akşamında‚ ürperişim. Bil ki o… Vefasız gidişin. Seni sevmemin tek nedeni yalancı suretinin‚ Altında ki o… masum gülüşündür.
Para etmez gönlümde ne sen nede sahte bir sevgili‚ Sevgini çöpte bulsam değerini kaybetmezdi. Sahte aşkını parlatsan çeyrek sevgi etmezdi. Bir bir yaksam da umut mumlarını‚ Verdiğin sevgi sevgi olmazdı.
Giden gitti ben yolumu aldım‚ unutma giden geri dönmez. Bir daha sana geri. Sana seni seven değil lazım olan‚ Cebi servet dolu bir serseri.
Mevsimlik sevda buda bitti‚sevgi adı altında umutlar. Hepsi çöpe gitti zamansa eridi. Mum gibi tükenip bitti mevsimlik sevda bu‚ Diğerleri gibi yok olup gitti.