Ceyda Düvenci 16 Nisan 1977, Bursa doğumludur.İsmail ve Zümrüt Düvenci’nin tek çocuğu. Ceyda’nın baba tarafı Selanikli, anne tarafı Kırklarelilıdır. Kadıköy Anadolu Lisesi ve Marmara Üniversitesi İktisat Fakültesi mezunudur.995 yılında Kandemir Konduk’un Palavra Aşklar adlı TV dizisiyle oyunculuğa başladı. 1997 yılında Star TV’nin düzenlediği güzellik yarışmasında Türkiye 3. güzeli seçildi.
Ceyda Düvenci, 17 Ağustos 2008 yılında iş adamı Engin Akgün ile dünya evine girdi.
Ceyda Düvenci Filmleri Ejder Kapanı, 2010 Bir Varmış, Bir Yokmuş , 2005 Hoşgeldin Hayat, 2004 Abdülhamit Düşerken, 2003 Her şey Çok Güzel Olacak, 1998
Ceyda Düvenci Dizileri 2011 Umutsuz Ev Kadınları / Kanal D 2010 Şen Yuva 2007-2008-2009 Binbir Gece 2006 Hasret 2005 Maki 2004 Kasırga İnsanları 2004 Sil Baştan 2003 Zalim 2002 Hastayım Doktor 2002 Öyle Bir Sevda ki 2000 Dikkat Bebek Var 1998 Böyle mi Olacaktı 1998 Baba 1998 Babam Olur musun 1998 Canlı Hayat 1998 Çiçek Taksi 1998 Affet Bizi Hocam 1997 Son Kumpanya 1997 Tatlı Kaçıklar 1997 Deli Divane 1997 Köstebek 1996 Palavra Aşklar
Bu şehri ağlatacak kadar ağırdı gidişin Şimdi yokluğunu koynuma aldım Karanlığın bile hüznümü kaybedemediği bir gecede Hesap soruyorum yüreğime boyundanbüyüksevmek sana mı düştü diye
Her yer senkokuyor işte Her şeyde senden bir parça Böyle çaresiz böyle yarım kaldım işte Sol yanım acıyor Her atışı yokluğunun isyanı şimdi Yanmaktayım işte
Nasıl sevmişim oysa seni Ne kadar sen olmuşum Ne kadar çok ben olmuşsun Nasıl mecburmuşum Nasıl tutulmuşum Sensizlik ölümmüş oysa Oysa ne zormuş ölüm Bir damla sen diye yalvarıyorum
DİVANEYDİM Divaneydim, viraneydim senden evvel. Taşım deprem, başım yangın, yaşımsa sel. Ey ömre bedel, seni sevmek ne güzel! Şimdi dünyamı yeniden kurmaya gel…
Sen bir gül, ağlamaya utanır bulut Sen yeter ki sev; güneş, dağıtır umut Bugün aşkı sıcak tut, gerçeği unut İmkansızı tek kurşunla vurmaya gel…
Bitti hazânlar, şimdi baharda gönül Dilimizde lale, elimizde sümbül Sev ki kıskansın Mecnun, çatlasın bülbül Aşk ateşinle gülü kavurmaya gel…
Tutul dünya, tutulmuşum ben ya; aşk hür! Sevgi özgür, nefreti uzaklara sür. Vuslatı sula, ayrılığa vur mühür. Senden kalan gülleri savurmaya gel
YÜREK YARAM acılarını gülüşlerinde boğup çıkıyorsun karşıma kalbinin fırtınasında boğulanlara değil gel artık bana gözlerindeki parıldayanları göremedim ben ama gitmez oldu o ışıktaki güzellik sana baktıkça
gelip gidenler olur belli ki o gözler boş bakmaz güzelliğinin farkına var kimse ben gibi kör olmaz yaşananları hiçe say derim de yarası sarılamaz bu kalp içine atar da sensizliğe dayanamaz
bulsam güzel ellerini ellerimde nasıl bırakırım divane olunca belki, belki ölmeden ararım senin bekleten ben ne yüzle kapına varırım korkarak sevmekten bıkınca bunlara aldanırım
sessizlikten boğulup kaçar oldum her zaman sensizliğe kapılıp korkar oldum of aman kendi düşen ağlamaz dediler doğru benim hatam hangi yüzle gelebilirim ki sana yürek yaram
