Döndüm daldan kopan kuru yaprağa
“özgür dağ havası koklamış insanların örselenmiş gururuna…”
siz, boğdunuz hayatı
savruldu aşkların külleri kalplerimizden
o sevinçler
göz kırparak geçtiler düşlerimizden!
bilinir, dışarıda zemheri vardır
ama barış için, aşk için
yine de her mevsim bahardır
aşklarımızın gözbebeğinde kıvılcım
her mevsim bahardır yine de…
Yılmaz Odabaşı
