Bazen dostlarim soruyorlar… ne zamandır yanlızsın. sahi ne siz ne zaman ayrilmiştiniz diye ocak diyorum buz gibi bir kıştı.. bir pencerenin önünde duydum ayrilik haberini. “o artik yok.” gibi bir cümle döküldü dudaklarimdan… efkar..
Dostlarim soruyor bazen siz ne zaman ayrilmiştiniz diye ağustos diyorum kan ter içerisinde kalmiştim. ellerimden poşet gibi torba gibi önemsiz birşey kayip gidiverdi..
dostlarim bazen soruyorlar ne zaman ayrildiniz siz sahi. bahar diyorum bazi çiçekler açıp açmamakta kararsizdi. geçikmiş yağmurlar vardi.. birden bire gitti…
dostlarim soruyor bazen ne zaman ayrilmıştınız diye; son bahar diyorum.. galiba eylül baba olmayi bekleyen gözleri ışık ışık avazi cıktıgı kadar bağirmayi hazırlanan neşe içerisinde bir adamdım… anneyi ve bebeği kaybettik. dedi sana çok benzeyen bir hemşire
dostlarim soruyorlar ne zamandır yanlızsın ne zaman ayrildin sen diye.. biLmiyorum… herzaman soruldugunda yalan söylüyorum.. galiba ben her sabah uyandigimda senden yine ayriliyorum..
gecedir calarsın kapıyı acan olmaz gecedir hemde yıldızsız gözgözu gormez bir ses duyar ırkılırsın sarar korkusu yanlızlıgın ruzgar eser savrulursun dusersın kucagına karanlıgın
gecedır ararsınyolların bulunmaz gecedır kalbının gurultusunden durulmaz üşürrsün sevdiğini dusunur ısınırsın gözleri gelır aklına bir çift yıldız gıbı asılır kalır o karanlık göğe
gecedır an olur yenersın korkuyu an olur canın ceker oturursun bır koseye dinlersın geceyı hissedersın… gözlerını yumup susarsın an olur gece olursunn……
her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet sarışın başladığım esmer bitiyor anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli dudakları keskin kırmızı jilet bir belaya çattık / nasıl bitirmeli gitar kımıldadı mı zaman deliniyor kimi sevsem sensin / hayret kapıların kapalı girilemiyor
kimi sevsem sensin / senden ibaret hepsini senin adınla çağırıyorum arkamdan şımarık gülüşüyorlar getirdikleri yağmur / sende unuttuğum hani o sımsıcak iri çekirdekli senin gibi vahşi öpüşüyorlar kimi sevsem sensin / hayret in misin cin misin anlamıyorum
BÖYLE BİR SEVMEK
ne kadınlar sevdim zaten yoktular yağmur giyerlerdi sonbaharla bir azıcık okşasam sanki çocuktular bıraksam korkudan gözleri sislenir ne kadınlar sevdim zaten yoktular böyle bir sevmek görülmemiştir
hayır sanmayın ki beni unuttular hala arasıra mektupları gelir gerçek değildiler birer umuttular eski bir şarkğ belki bir şiir ne kadınlar sevdim zaten yoktular böyle bir sevmek görülmemiştir
yalnızlıklarımda elimden tuttular uzak fısıltıları içimi ürpertir sanki gökyüzünde bir buluttular nereye kayboldular şimdi kimbilir ne kadınlar sevdim zaten yoktular böyle bir sevmek görülmemiştir.
Hatunumun gözleri eladırda İçinde hareler var yeşil yeşil.. Altın varak üstüne yeşil yeşil meneviş.. Kardeşlerim bu ne biçim iş: Şu dokuz senedir eli elime değmeden; Ben burda ihtiyarladım O orda..
Kalın,beyaz boynu kırışan kızım İmkansızdır ihtiyarlamamız bizim Etin gevşemesine bir başka tabir gerek Zira ki ihtiyarlamak; Kendinden başka hiç kimseyi Sevmemek demek..
Benim de bir zamanlar sevdiğim vardı Beyaz dantel yakalı liseli bir kız. Bağlarda, bahçelerde, yaylalarda yeşeren Al karanfiller gibiydi aşkımız…
Gülünce içimde rengârenk güzel, Güller açılırdı iri. Hani bilirsiniz ya yıldızsız siyah Geceler gibiydi gözleri.
Bir mermer çeşmeden akan su gibi, Geçip gidiyordu günlerimiz. Biz bize yaşıyorduk kendi kaderimizi Bütün yaratıklardan habersiz. Ve yuvada bekleşen sabırsız, küçük Serçeler gibiydik ikimiz.
Gözleri konuşurdu susunca, mahzun: ‘Seni seviyorum’ derdi. Sevdadan, gurbetten, hasretten yana Sıcak türküler söylerdi…
Üstelik bir ceylan gibi sebepsiz Ürkek halleri vardı. Ayrılık deyince oturup sessiz Çocuklar gibi ağlardı.
Bilmiyorum şimdi kaç yıl, kaç mevsim İçli mektuplar yazdık. Bazen yan yana yürür, beraber otururduk Ama konuşamazdık.
Ben görmedim şimdi öyle diyorlar Büyümüş artık liseli kız, gelin olmuş… Unuttum her şeyi diyormuş Ve her gece rüyâsını nur topu kadar güzel Sarışın çocukları süslüyormuş.
Görsem çocuklarını şimdi diyorum Bakamam yüzlerine çaresiz Bana bakar çocuklar sessiz. Çocukları gözlerinden tanırım Biliyorum, hiç birşey bilmezler ama Bakamam, utanırım
Atatürk hakkında şiir, Atatürk şiiri, en güzel Atatürk şiiri, Atatürkü anlatan şiir
Bence Mustafa Kemal Atatürk için yazılmış en güzel şiirlerin başında geliyor Mustafa Kemal’i düşünüyorum şiiri.
Mustafa Kemal’i Düşünüyorum…
Mustafa Kemal’i düşünüyorum; Yeleleri alevden al bir ata binmiş Aşıyor yüce dağları, engin denizleri. Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda, Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri.
Mustafa Kemal’i düşünüyorum; Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında Destanlar yaratıyorlar cihanın görmediği Arkasından dağ dağ ordular geliyor Her askeri Mustafa Kemal’i gibi
Mustafa Kemal’i düşünüyorum; Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere. Al bir ata binmiş yalın kılıç Koşuyor zaferden zafere…
Mustafa Kemal’i düşünüyorum; Ölmemiş bir kasım sabahı Yine bizimle beraber her yerde Yaşıyor dört köşesinde vatanın, Yaşıyor damar damar yüreklerde.
Mustafa Kemal’i düşünüyorum; Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda; Mavi gözleri ışıl ışıl, görüyorum. Uykularıma giriyor her gece. Ellerinden öpüyorum…
Atatürk şiir ,atatürk şiirleri ,Atatürk ile ilgili şiir ATATÜRK ŞİİRİ
Düşmanların elinden Bizi kurtaran sensin. Bu toprağı yeniden Özenle kuran sensin.
Ünümüzü dünyaya Mertçe duyuran sensin. Gündüz gün, gece aya Benzer kahraman sensin.
Adını büyük, küçük Anıyoruz her zaman, Adı büyük Atatürk Anlı şanlı kahraman.
Nabzımızda atansın Ey ! ölmeyen atamız. Gönlümüzde yatansın Seni unutamayız.
Mehmet Necati ÖNGAY
Atatürk şiir ,atatürk şiirleri ,Atatürk ile ilgili şiir Atatürk Sevgisi
sen öldüğünde Atam hüngür hüngür ağlamış o rahmetli babam senin şapka devrimin ilk onu etkilemiş Çankırı ya getirdiğin fötrü her halde ilk babam giymiş hiç çıkartmazdı rahmetli Atamdan yadigar derdi sana ilk sarılan elini ilk öpende oymuş ben doğar doğmaz hemen adımı KEMAL koymuş
Fikret Kemal Aslan
ATATÜRK TÜRKİYE
Seni hiç görmedim Atatürk’üm Sesini duymadım yakından Seyredemedim bakışlarını bir kerecik olsun Ama öylesine bizim olmuşsun, Öylesine dolmuşsun ki içimize… Her iyi şeye Her güzel şeye Atatürk diyesim geliyor, Tutsak değilsek başka uluslara, Okuduğumuzu anlıyor, Yazabiliyorsak kolayca, Özgürsek, Düşünebiliyorsak uygarca, Sana borçluyuz. En güzel özlemler seninle başlar Türkiye’miz de Bütün ak düşünceler seninle Su gider ışık gider yol gider köyleri, Seni anarız Heykel,heykel olmuşsun meydanlarda, Okullarda, kışlalarda Resim, resim olmuşsun duvarlarda “Yaman sevmişiz seni Atatürk yaman” gönlümüze taht kurmuşsun Eserlerinle dolmuş Türkiye’miz Sen Türkiye olmuşsun.
SAMİ AYHAN Atatürk şiir ,atatürk şiirleri ,Atatürk ile ilgili şiir ATATÜRK İÇİN
Tutun elimizden çıktık sefere, Kurtardık vatanı, milleti Atam. Serdik kör denilen talihi yere, Zaferdir savaşın nimeti Atam.
Dağlar altımızda at oldu bizim, Sen dedin.-Uyan Türk! Açıldı gözüm. Sakarya suyunda yununca yüzüm, Bilindi Türklüğün adı Atam.
Duyarım, dalgalar sahili döğer, Sen sade bir “Paşa” olaydın eğer Tine kalbimizde alacaktın yer, Sensin bu vatanın ziyneti Atam.
Bir eşin varmıydı civanmertlikte? İyi ettik sana”Ata”dedik te; Sevgin göğsümüzde, eller tetikte, Sendin bize Tanrı himmeti Atam.
Her Türk olan”Atam”der de tutuşur, İşitir emrimi derdi yatışır; Kâfi bu teselli ona yetişir; Sana lâyık olmak niyeti Atam
OSMAN ATİLLA ATATÜRK’E DAİR MISRALAR
SENİ ANLIYORUZ
Alfabenin ilk harfinde, kelimenin ilk hecesinde, Türkiye’nin her ilinde, yabancının dilinde, Gencin bitmez gücünde senden izler görüyoruz; Saygıyla hayranlıkla hep seni anıyoruz…
Sınıfta karşımızda resmin, seninle beraberiz her an, Ama inan bize içimizde var olan; Bir buruk acıyı aralıksız duyuyoruz; Alışmadığımız bir kederle hep seni anıyoruz.
Anlatmakla bitmiyor şerefi hayatın, Sensin tarihimizin altın yaprakları. Bizlerse kanınla olmakla daima öğünüyoruz; Gururla kıvançla hep seni anıyoruz…
Umutsuzluğa düşüyoruz zaman, zaman. Göğe kaldırıyoruz yaşlı gözlerimizi: Kara bulutlar arasında bir ışık arıyoruz. Çaresizlikle, özlemle hep seni anıyoruz…
OSMAN GÜNGÖR FEYZOĞLU
Atatürk şiir ,atatürk şiirleri ,Atatürk ile ilgili şiir SENİ ANAR, SENİ ARARIZ
İçli şarkılar gibi dolaşır Dudaklarımızda ismin, Sevgin çiçek, çiçek Açar gönüllerinizde, Bir yıldız, bir güneş, bir saman yolu, Bizim için bir evren oluverirsin, Seni arar, seni anarız Ağlayan gözlerimizle.
Düşüncelerin fidan olur, dal olur Boy, boy filiz sürer, ağaç olur; Al al, mor mor, sarı sarı Çiçekler açar vatan vadilerinde Sonra bahar olur, Sensiz baharların tadı gelmez; Baharlar güz olur… Gönüllerimiz seni anar, seni bekler Sararan güz gecelerinde…
Ciğerlerimize nefes nefes Özlem dolar, Sensiz güller Solar gönül bahçelerimizde. Gözyaşlarımız dere olur; Irmak olur, deniz olur, okyanus olur; Büyür büyür sonra Mustafa Kemal olur Yaralı yüreklerimizde, Ve asırlaşan On Kasımlarca Sana ağlar, seni arar, seni ararız Yattığın yerde, Anıtkabir’de…
OKTAY YİVLİ ATATÜRK
Ellerin üstünde bir tabut değil, Yerinden oynayan dağ olmalıydı O, bizi bırakıp gitmesin diye, Gönüller sarılıp bağ olmalıydı
Ey dağlar, açınız başlarımızı, Bağrınıza basın taşlarınızı.. Bulutlar, saçınız yaşlarınızı; Atatürk, Atatürk sağ olmalıydı!
ORHAN SEYFİ ORHON ATATÜRK
Yeşil mavi gözlerin ufuklardan çekilip Tarihinin bir ebedî âlemine çevrildi. Parçalanmış bir güneş tutuşturup alev alev Dünyamızın üstüne bir dağ gibi devrildi.
Tarih şimdi ayakta, en uzak çağlarıyla Gülüyle, baharıyla, bülbülü, bağlarıyla Dünyayı dört dolaşan eski ortağıyla Tek bir çelenk halinde baş ucuna çevrildi.
Seni gök yüzlerinde tahayyül edeceğiz, Seni masallar anarak gideceğiz, Sihirli ateşinle yanarak gideceğiz, Diyeceğiz fanilik ayağına serildi.
Senin beşiğin tarih, mezarın tarih olur. Senin bizlerden soran seni tarihe bulur. Akla sığınma kaybınla desem tarih kaybolur Fakat Türk tarihinin tacı sana verildi.
ORHAN RAHMİ ÖZLEYİŞ
1938’den bu yana Her Allah’ın günü Atatürk’ten ayrı olmanın hüznü Bütün dehşetiyle parlar gözlerimizde, Ah Atam biz göremedik yüzünü O mübarek ellerini öpemedik, Sana “yaşa” diyemedik, İçimize bir hasret ki anlatılmaz, Bir acı büyük yüreklerimizde…
Ninnilerimizde senin ismin vardı, Senin ismin karıştı türkülerimize, Sen gecelerimizde, gündüzlerimizde, Sen dağımızda, ovamızda, Sen şehirlerimizde, köylerimizde, Sen bütün Türkiye’mizde…
Sen Atatürk, Yirmi bir milyon kalbi Eşsiz güzelliğinde doldurmuşsun.,
Sen Atatürk, Yirmi milyon nabızda Aynı heyecanla vurmuşsun.
Ve o kadar büyümüş O kadar büyümüşsün ki içimizde Faniliğin dar çemberinde kurtulmuşsun. Dalga dalga, zerre zerre, ışık ışık, Bayrağımıza, toprağımıza karışıp, Toprak olmuşsun Bayrak olmuşsun Vatan olmuşsun
ÖZKER YAŞIN ATATÜRK
Başarmayı başaranlar, Çok azdır bu dünyada. Öldükten sonra da yaşayanlar, Ancak sayılır parmakla. Ey yüce Atatürk! Sen işte o azlardansın. Sen başardıklarınla, Parmakla sayılanlardansın. Sen her 29 Ekim’de, Her 10 Kasım’da, Her 30Ağustos’ta, Her 19 Mayısta değil Sen her sınıfına girişte, Her otobüse binişinde, Sen her şarkı söyleyişte, Her kelimede, her hecede, Hisse diyoruz. Seni anıyoruz diyemem; Çünkü anılmak unutulanlara mahsustur. Seni her özgür düşüncede, Barışta ve sevgide, İçimize duyuyoruz.
ZEYNEP KOCADAĞ
ATATÜRK’ÜM
Seninle doluymuş ninnilerim, Resmini bırakmazmışım elimden Sana benzemekmiş ilk dileğim “Yerine ölseydim” dediğim Mustafa’m
Bu senin aydınlığın, Anlatamazdı annem maviliğini, Bu senin sıcaklığın Ne varsa iyi, yeni Nehirlerde, rüzgarlarda Türk’üm Kemal’im Vatan kadar büyüksün
Bir buyruğunla Akdeniz şahlanırdı, Bayraklar yarıya inmiş yürekler yanar Önceleri sanki kanım dalgalanırdı Gönüllere sığmayan Atatürk’üm Her şey sana kucak açar.
Bu vatan seninle dolu Bölünmez aydınlığı Türkiye’min Gök kartalsız olur mu? On Kasım da yaprak, yaprak dökülürüm Mustafa’m Kemal’im Atatürk’üm
YEKTA GÜNGÖR ÖZDEN
ATATÜRK ÇOCUKLARI
Özgürlük şarkısı bizim şarkımız Yurt için ulus için hep çalışırız Vatanı yükseltmek tek amacımız BizlerAtatürk çocuklarıyız
Dostlukla dopdolu yüreklerimiz Dünya çocukları hep kardeşimiz Barıştan yana inançlarımız Bizler Atatürk çocuklarıyız
Çınınlayacak sesimiz dünyada yurtda Uzanacak ellerimiz evren boyunca Uygarlık yönünde bir meşaleyi Bizler Atatürk çocuklarıyız
Şiiri Yazan : ŞEYMA GÜLTEKİN
ATATÜRK YÜREĞİMDE
Atatürk yarın, Atatürk bugün, Atatürk dün.
Ben olmuş artık, Yüreğimde, Benimle her gün.
İleriye baktığımda, Mavi mavi, Atam bakar.
Anadolu kırlarında, Türüm türüm, Atam kokar.
Şiiri Yazan : İSMAİL MALATYA
Atatürk’ü Yitirmedik Yıllar Üst üste katlandıkça Acımasız uzadıkça Çelik mavisi gözlerinde Her geçen gün Işığını çoğalttıkça Güzel vatanımızı Kurtardığın anıldıkça Seni yitirmedik ki Dün olduğu gibi Bugün de aramızdasın her an Buna inan Ata’m Yüzyıllar da geçse aradan Sen her zaman anılan Kutsal bir kahramansın
ATATÜRK YÜREĞİMDE
Atatürk yarın, Atatürk bugün, Atatürk dün.
Ben olmuş artık, Yüreğimde, Benimle her gün.
İleriye baktığımda, Mavi mavi, Atam bakar.
Anadolu kırlarında, Türüm türüm, Atam kokar.
Şiiri Yazan : İSMAİL MALATYA Atatürk
Milletin enson lideridir ATATÜRK Dünya’da gurur kaynağımızdır ATATÜRK CUMHURİYET’in kurucusudur ATATÜRK TÜRK’lüğün koruyucusudu ATATÜRK
Medeniyetimin kurucusudur ATATÜRK Ali Rıza Bey ‘in oğludur ATATÜRK
Başöğretmen Atatürk
Bir güneş gibi doğdun Vatanımın üstüne, Millet seninle güldü İlke devrimlerinle
İlk okuma yazmayı Sen öğrettin bizlere, Bugün erdi milletin Kültürün zirvesine
Başöğretmen Atatürk, Yurdun ilk eğitmeni Emanet aldık senden Kurduğun Cumhuriyeti
Türk Büyükleriyle ilgili şiirler,Türk Büyükleri ile ilgili şiirler,Türk Büyükleri şiirleri
Türk Büyükleri Günü İle İlgili Şiir
Fatih Sultan Mehmet Hana
Geçmiş tarihimin şerefi, şanı. Yüce Peygamberin dostu Fatihim! İslam ordusunun,sultanı, hanı… On dördünde serdi postu Fatihim!
Hüzünlü İstanbul,tütmez bacası. Osmanlı peşinde,genci,kocası… Ak Şemsettin,Molla Hüsrev hocası… Allah Allah dedi coştu Fatihim!
Marmara’yı topa tuttu taşırdı. Gemileri kara yerden aşırdı. İnanmadı Kahpe,Bizans şaşırdı. Ulubatlı önde koştu Fatihim!
Peygamber müjdesi olunca ayan, Geliyorum! dedi, İstanbul dayan! Böyle bir serdarı eyledim beyan. Yirmi bire girmiş baştı fatihim!
Küheylanlar saf saf şaha kaktılar. Gürlediler, şimşek olup çaktılar. Köpürdüler,seller gibi aktılar. Denizleri yardı, taştı Fatihim!
Topkapıdan çalınınca mehteran… Kalbimizde yaşıyorsun Mehmet Han. Bayrağım kaleye dikildiği an, Gülen yüzden güller saçtı Fatihim!
Ramazanım der ki nice sefere… Bulaşmasın bize hiç bir kefere! Allah’ın lütfuyla erdik zafere. Geleceğe bir yol açtı Fatihim!
Ramazan Kurt
Dedem Korkut
Ulu bir çınardır, dikilir barkım Tarih sahnesinde, bilinir farkım Rabbe niyazımla, silinir çarkım Şarkımız Dedemden, bolumuz olsun
Ne nefesim yeter, ne de sözlerim Kifayet göstermez, çare çözlerim Ben benden geçerken, yine özlerim Çarkımız Korkutdan, dolumuz olsun…
Damıtırım seni, korkularımdan Çileyle geçerim, sorgularımdan Kalbim ki sustadır, vurgularımdan Farkımız Başımdan, yolumuz olsun
Ölüm! Öz kardeşim, ahı sondadır Gerçeklerim ben de, gizlim ondadır Ötüken yaylam da, özüm kondadır Barkımız Buğumdan, kolumuz olsun
Orkun Işık
MUSTAFA KEMAL’ İ DÜŞÜNÜYORUM
Mustafa Kemal’ i düşünüyorum Yeleleri alevden al bir ata binmiş Aşıyor yüce dağları, engin denizleri Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri
Mustafa Kemal’ i düşünüyorum; Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında Destanlar yaratıyor cihanın görmediği, Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal gibi. Mustafa Kemal’ i düşünüyorum; Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere.
Al bir ata binmiş yalın kılıç Koşuyor zaferden zafere… Mustafa Kemal’ i düşünüyorum; Ölmemiş bir kasım sabahı!
Yine bizimle beraber biryerde, Yaşıyor dört köşesinde vatanın. Yaşıyor damar damar yüreklerde. Mustafa Kemal’ i düşünüyorum;
Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda Mavi gözleri ışıl ışıl, görüyorum Uykularıma giriyor her gece. Ellerinden öpüyorum.
Ölüm Şiirleri Necip Fazıl kısakürek Necip Fazıl Kısakürek ölüm şiirleri Necip Fazıl Ölüm Şiirleri
Ölünün Odası Bir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmiş; Yerde çıplak bir gömlek; korkusundan dirilmiş. Sütbeyaz duvarlarda çivilerin gölgesi Artık ne bir çıtırtı ne de bir ayak sesi… Yatıyor yatağında dimdik, upuzun, ölü; Üstü, boynuna kadar bir çarşafla örtülü. Bezin üstünde ayak parmaklarının izi; Mum alevinden sarı, baygın ve donuk benzi. Son nefesle göğsü boş, eli uzanmış yana; Gözleri renkli bir cam; mıhlı ahşap tavana. Sarkık dudaklarının ucunda bir çizgi var; Küçük bir çizgi, küçük, titreyen bir an kadar. Sarkık dudaklarında asılı titrek bir an; Belli ki, birdenbire gitmiş çırpınamadan. Bu benim kendi ölüm, bu benim kendi ölüm; Bana geldiği zaman, böyle gelecek ölüm
Atatürk Şiirleri İlkokul kısa Atatürk Şiirleri İlkokul seviyesi
-Onsuz Ah işte duyuyorum mesut günler içinden Sana “Sevimli yüzün asla solmasın” diyen Bütün adınla dolu sevinç şarkıları… – Sen öldüğün için mi şimdi bayraklar yarı! Ah işte görüyorum seni gördüğüm günü Altından, alkışlarla geçiyorsun bir tak’ın O gün bana gelmiştin babamdan daha yakın. Meğer duyacakmışım bir sabah öldüğünü… Meğer görecekmişim bir sabah gidişini İstanbul’un önünden son defa geçişini… Bizler seninle nasıl, ah nasıl beraberdik Bizler ki az sıkılsak “O başımızda” derdik Nasıl yok bileceğiz, O güzel güneş yüzü Ana, baba değil bu, bizler Ata öksüzü… Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı Öğret bize yarabbi, ah O’nsuz yaşamayı… Ziya Osman Saba
——————————————-
Atatürk’ün Resmi Kürsünün üstünde bir resim; Gözleri denizlerden mavi, Bakışları güneşlerden sıcak. Bu resimle başlar bizim günümüz, Kıvançla dolar, taşar gönlümüz. Öğretmenimiz kürsüde Verdiği dersi Dinler bizimle birlikte, Atatürk’ün resmi. Çalışkanız çünkü Çalışınca, Bakarız. Atatürk güldü. Bir yanlışlık yaparsak, Bulutlanır gözleri, Anlarız Atatürk üzüldü. Behçet NECATİGİL
————————————————–
Atatürk Yapraklar dökülür kasımlarda, Yeller uğuldar vadilerde, ne çıkar, Bir özgürlüksün çağlara en güzelinden, Sen bayrak bayrak fikirsin, Ölüşün diriliştir yeniden. Başak saçlarında Anadolu’m, Gözlerinde yurdumun denizleri, Sen yarınlara uzanmış ışık, Savaşta kartal, barışta defne çelengi, Sen sonu yenmiş zamansın. Sende çarpar, sende düşünür Türkiye’m, Sende büyür kucaklar, Ulusun beyni, toprağın yüreği, Kemal Paşam, Atatürk’üm ! Sen mayıslarda doğan güneş, Evrenimin sabahı, damarımın kanı, Sen mavilerde yeşeren yapraksın, Bir yolsun sevgi, sevgi Sen her mevsimde açan baharsın ! M.Güner DEMİRAY
———————————————–
Atatürk Gülümsedi
Atatürk gülümsedi öğretmenim Biz sınıfa girince Dağıldı kara bulutlar Açıldı gonca.
Baktı ki okul yenidir Siz yenisiniz, düşünceler yeni Atatürk gülümsedi öğretmenim Saklayamadı sevincini.
Baktı ki gençsiniz, bilgili Eğitiyorsunuz yolunca, yöntemince Atatürk gülümsedi öğretmenim Sevindi onca.
Baktı ki karışmış aramıza, Çiziyorsunuz yolu, Atatürk gülümsedi öğretmenim Gözleri dolu dolu.
Anlaşılan bütün yaz. Atatürk gözünü kırpmamış, Çünkü boşmuş sıralar, Çünkü harf okunmamış.
Kapkara bulutlar inmiş Işıklı gözlerine. Bora gibi, fırtına gibi Atatürk’üm Sanırım yönelmiş bilgisizliğe.
Ama baktı ki gün doğmuş, Bir koşu varmışız okula Özlemle açılmış kitaplar, Bir iştah, kızda oğlanda.
Baktı ki zil çalmış, Sınıfa girmişsiniz Bütün bakışlar sizde Günaydın demiş.
Derse başlıyorsunuz Sımsıcak bir sevgi gözlerinizde. Baktı ki Türkiye’si Türkiye’miz Aydın ufuklarda yürüyor hızla.
Atatürk gülümsedi öğretmenim Övünüyor bizle. Dağıldı kara bulutlar Biz sınıfa girince.
Atatürk gülümsedi öğretmenim Kürsüde kendini görünce. Talat TEKİN
—————————————-
-Sen Varsın Millet meclisinde bulduk güveni, Gül eyledin diken ile geveni, Dünyada ardında bunca seveni, Az bulunur, aziz atam sen varsın.
Rehber almış yaşlı, gençlik hepsini, Meclisin yönetsin benim ülkemi, Bir gün değil, her gün anarken seni, Kalbimizde hep sen varsın Atatürk.
Yaşatmadın bize hiçbir kederi, “Bu olmaz!” dedin, Türk’ün kaderi. Kurmak için yüce cumhuriyeti Sadakatten taviz vermedin ATAM. Hakkı ÇEBİ
Fazıl Hüsnü Dağlarca’dan Atatürk Şiirleri Fazıl Hüsnü Dağlarca Atatürk Şiirleri
ON KASIM’LARDA YÜRÜMEK
Atatürk’üm işte 10 Kasım yine Dalgalanır ağaçlarla oğullar Dalgalanır oğullarla nineler Dalgalanır ninelerle genç kızlar Özlemin ta yüreğime işlemiş Seni bulmak, seni görmek için ben Bütün toprakaltıyla barışacağım ..
Ereceğim sana usta, barışta, başarıda Öyle Güçlüsün ki Güçleneceğim Öyle yücesin ki, yüceleceğim Düşüne düşüne seni kocaman kocaman Dağlara, dağlara karışacağım ..
Ozan mıyım, ordu muyum, su muyum anlaşılmaz Çağlar upuzun allığı yüreğimde ülkünün Sanki bayrak bir kalemdir, sanki gökler bir kağıt Sanki ellerim gece Sanki ellerim gündüz Yazacağım seni daha, bir daha Ben senin ölümünle yarışacağım …
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
—————————————————-
MUSTAFA KEMAL’İN OĞLU
Mustafa Kemal’in oğlu diyorlardı ona. Sırtını okşamıştı Mustafa Kemal bir sabah erken.
Geçiyordu paşalarla beylerle, Su içmişti tarlasından şuncağız. Öbür çocuklardan ayırmıştı kendini artık, Adını duyuyordu yüreğinde ateşçe, Soluk alırken, ekmek yerken..
Köyün yetimiydi, ölmüştü babası Çanakkale’de, Kale gibi tutardı omuzlarında başını. İnce bacakları altında koca ayakları vardı Sarıydı, kuruydu bozkırda bir çalı kadar, On üçündeydi ama, göstermiyordu yaşını.
Bir zaman sonra top sesleri duyuldu uzaklardan, Al al oldu dağların moru. Eli silah tutanlar girmişti cephelere bir bir, Kadınlar, çocuklar, dedeler toplandı cami avlusuna Sordu cümlesi birbirine ne yapak?
Ansızın düşman askeri görüldü çayırda, Geldi çattı köye gavurun zoru. Devrisi gün bir haber ulaştı evlere, samanlıklara Alanda ismi yazılacakmış herkesin.
O saat bir yangın sardı Mustafa Kemal’in oğlunu, Kimi Kadir diyecek, kimi Mıstık, kimi Özdemir.. Ankara’dan gelen rüzgarlar önünde, Ankara’ya uçan şahinlere karşı, O, ne desin? O, Mustafa Kemal’in oğlu, nasıl söyler Adını, bir avuç düşmana? Mustafa Kemal’in oğlu yenilmez, tutsak olmaz, Adını vermez süngüler altında, Kellesini verse bilem. Hem ağaç ağaçtır; öküz öküzdür, İsim yakışmalı cana.
…………
Bayrak mıydı ne, kartal kanadı mıydı ne, Ses verdi göklerden adı. O yürüyordu, köylünün dehşeti büyüyordu peşinde, Büyüyordu gövdesi, Büyüyordu dağ kadar. Dur diye haykırdılar, namluları çevirip üstüne, Durmadı…
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
————————————————-
MUSTAFA KEMAL’İN KAĞNISI
Yediyordu Elif kağnısını Kara geceden geceden. Sanki elif elif uzuyordu, inceliyordu Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar İnliyordu dağın ardı, yasla Her bir heceden ..
Mustafa Kemal’in kağnısı derdi kağnısına Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı. Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik Nam salmıştı asker içinde .. Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü Doğrulmuştu yola önceden önceden ..
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar. Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra Gecenin ulu ağırlığına karşı Hafiftiler, inceden inceden ..
İriydi Elif kuvvetliydi kağnı başında. Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim; Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına Alın yeşilini kapmıştı, geçirmişti Niceden niceden ..
Durdu birdenbire, Kocabaş, ova bayır durdu Nazar mı değdi göklerden, ne? Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur Nasıl durur Mustafa Kemal’in kağnısı. Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden ..
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş Süs beni, öldür beni, koma yollarda beni. Geçer, götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım. Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır Düşerim gerilere iyceden iyceden ..
Kocabaş yığıldı çamura Büyüdü gözleri büyüdü, yürek kadar Örtüldü gözleri örtüldü hep . Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı bacım Kocabaş’ın yerine koştu kendini Elifçik Yürüdü düşman üstüne yüceden yüceden …
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
————————————————-
KAHRAMAN
Gölgen bir nur işledi güneşe vardığı gün; Seni gördük sesimiz Hakk’a yalvardığı gün, Seni gördük, bir mazi dağları sardı ses ses, Bir Akdeniz dalgası buldu içinde herkes..
Sana çıkar bu yurdun ararsak son yolu da, Kutlu bir Tanrı oldun güzel Anadolu’da. O kadar eskisin ki şimdi ruhumuzda sen, Bulursun bu sevgide asırları istersen.
Ararsan bakışında uzun ovalar erir, Dinlersen gönül denen yüce dağlar ses verir. Bir dünya, bir millete düşman olduğu zaman Sana büyük hızını verdi nabzındaki kan..
Dört sınırın ucunu getirdin bir araya, Dört bucak sevgisini topladın Ankara’ya. Sesin, bir tılsım gibi, yurdu dolaştı yer yer Ve senden öyle keskin hız aldı ki gönüller.
Yüzyılda giden vatan bir anda geri geldi, Sonra sanki ruhundan kartal sesleri geldi; Sanki yeni bir ışık süzüldü gözlerinden Ve bir fert, tek başına, bir millet yarattın sen.
Bastığın yer tarihten yer alırmış, yok, değil: Bir gününe bir tarih bağışlasak çok değil! Çok değil, kanımızın rengini süze süze, İsmini döğmelerle işlesek göğsümüze..
Çok değil göğsümüzün içine çizsek seni, İsterse bundan sonra ufuk yansın, gök yansın; Çünkü sen bu milletin umduğu kahramansın.. Gölgen bir nur işledi güneşe vardığı gün; Seni gördük sesimiz Hakk’a yalvardığı gün…
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
—————————————————-
BÜYÜK MİSAFİR
Bir sevinç incilemiş gözleri yaşlar yerine, İzi üstünde gül açmış kapanan her yaranın. Bir bahar yağmuru halinde derinden derine Çağlıyor her yanı alkışla yeşil Marmara’nın.
Bu misafirdir, inan memleketin neyse varı, Böyle bir yüz mü görür bir daha fâni ömrün? Gelin ay Bahr-i Muhit’in köpüren dalgaları, Kırk asırlık yolu bir hızda alan Türk’ü görün…
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
——————————————————
ANIT KABRİN KAPISI
Bu kapı başlar çok uzaklardan, İzmir’de, Akdeniz’de, Dört nala köpürürken atlarınız, Kılıçların parıltısındaki haklardan.
Bayrak bayrak olmuş şafaklardan, Göklere sığmaz Allah Allah sesleri, Geçer Hürriyet ebemkuşaklarında Taklardan.
Anne Sevgisi İle İlgili Şiirler Ünlü Anne Sevgisi İle İlgili Ünlü Şiirler
Anneme mektup
Ben bu gurbete ile düştüm düşeli, Her gün biraz daha süzülmekteyim. Her gece, içinde mermer döşeli, Bir soğuk yatakta büzülmekteyim. Böylece bir lâhza kaldığım zaman, Geceyi koynuma aldığım zaman, Gözlerim kapanıp daldığım zaman, Yeniden yollara düzülmekteyim. Son günüm yaklaştı görünesiye, Kalmadı bir adım yol ileriye; Yüzünü görmeden ölürsem diye, Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.
Necip Fazıl Kısakürek
——————————-
Anne
Uyusun da büyüsün derdin büyüdüm anne. Bana o ak sütünden Verdin, büyüdüm anne.
Babamı dinliyorum gözlerim kapalı Önce bir yumruk hissediyorum hafiften Ardından tekmeler geliyor kafama Uçuyorum havalarda Uzaklarda, çok uzaklarda Annemin hiç durmayan çığlıkları Babamı dinliyorum gözlerim kapalı
Bu dönem sınıfı geçeceğim derken Geliyor sürü sürü kırıklar Ahlar çekiyorum odamda Gözümün önüne geliyor müdürün bakışları Babamı dinliyorum gözlerim kapalı
Seri eller dolaşıyor suratımda Cıvıl cıvıl kardeşlerim odada Hepsi almış takdiri teşekkürü Sırıtıyorum acı acı Babamı dinliyorum gözlerim kapalı
————————————–
BENİM GÜZEL VİŞNELİM
Sevdim seni birkere Kırdın beni bin kere Bendeki kalp değil şişe Doldur sevgini içine…
Okumazsan şiirimi Kırarım ben o şişeyi Seni nekadar sevdiğimi Bilemezsinki vişneli…
Sende meyve suyu yaparım Tüm millete satarım Saçılan o sevgiyi Denizlere bırakırım…
—————————————-
KİMYADA AŞK
Çarpıyor kalbim hızla Belki de kükürt gazla Seviyorum seni ben Sülfürik asitten fazla
Sana olan aşkımda Reaksiyon var benim Gerekirse uğrunda Elektron veririm
Sende istersen eğer İyonik bağ kurarız Olumsuz aşkımızı Atomlarla noktalarız
—————————————–
CEMİLEM
Saçları mısır püskülü gibi Gözleri sucuklu yumurta gibi Ağladımı anasını kaybetmiş sıpa gibi Böğürürsün Cemilem
Hatırlarmısın kuru pilav günlerini Tuvalete girdin mi başlardı bir senfoni Vücudun tam bir koni Mozart gibisin Cemilem
Ayağın çöp bidonu gibi Ağzın Amerikan tuvaleti Göbeğin Çin seddi Birleşmiş milletler gibisin Cemilem
Arabası yepyeni Bindimi iner tekerleri Geç artık birinci vitesi 5 kişiliksin Cemilem
Unuttun mu sumak soğan yiyişimi Unuttun mu toynaklarını silişimi Unuttun mu burnuna soktuğum elimi Balık hafızalısın Cemilem Geri zekalısın Cemilem
Tugbam sitesinde en güzel Reşat Nuri Güntekin Sözleri sizler için hazırlandı . Buyurun Kısa Reşat Nuri Güntekin Sözleri Reşat nuri güntekin mesajları Reşat Nuri Güntekin Güzel Sözleri Reşat Nuri Güntekin Sözleri
Kalbin gözleri, vücudun gözlerinden çok daha iyi görür.
Başroldeyim… Bittiği yerden başlayan hikayeler.. Yaşamakla Ölmek arasında sıkışmış acı hayat… Bazen kısacık mutluluklar. kahve kadar… Ayrılıklar deniz…kavuşmalar suya hasretken.. Tabiki ben başroldeyim bu romanda R.Nuri GÜNTEKİN