Gitme !
Gideceksen de sesini bırak, öyle git!
En manasız ezgileri başyapıta cevir,
Kalbimdeki hüzün, balkondaki kış erisin..
Soluğumda sesinden izler,
Gırtlağımda tütün gibi bir acı olsun..
İmkânsızlığına rağmen yutkunayım türkünü..
Bir çığlık parçalansın dudaklarımda,
İncecik sesin kalbime aksın,
Ve arta kalanlar bir hayranlıktan, yanaklarına yansısın
Gamzelerine gülümsemeler ekeyim yeniden, serpe serpe..
Camların buğusunu berraklaştıran sesin yeşersin bahçelerinde..
Gidersen, yanaklarımdaki ayna kırılıp kanayacak
Gözümdeki zenci bebek yetim kalacak..
Seni anlatan bir gülümseyiş
O an, tuzla buz olmuş bir kıyamet artık..
Gidersen;
Gamzelerim ağlayacak,
Gözlerimden firari mavi ırmaklarla..
Koyu bir sessizlik sızlanacak kanepenin üstünde,
“günaydın” ların olmayacak,
Gün aydın olmayacak..
Gidersen hiçbir mum sevda taşımayacak alevinde..
Bugün bir bavula sensizliği doldurup,
Tıklım tıkış anıları da serperek üstüne,
Bu çaresizlikten taşınacağım.
Sen yine de gitme!
Gideceksen de seni bana bırak öyle git
