Posts Tagged ‘kalemler’

Ömer Seyfettin Hayatı Ve Eserleri

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Ömer Seyfettin Hayatı

Ömer Seyfettin Eserleri

Ömer Seyfettin 1884 yılında Balıkesir’in Gönen ilçesinde dünyaya gelen Ömer Seyfettin, öğrenimine Gönen’de başladı. Daha sonra Ayancık’ta ve İstanbul’daki Mekteb-i Osmaniye’de devam etti. 1893 yılında Askeri Baytar Rüşdiyesi’ne geçti ve 1896 yılında bitirdikten sonra, babasının asker olmasının da etkisiyle, Kuleli Askeri İdadi’sine kayıt oldu. Bir süre sonra Edirne Askeri İdadisi’ne geçti ve eğitimini bu okulda tamamladı.

Ömer Seyfettin 1900 yılında Edirne Askeri İdadisi’nden mezun olduktan sonra İstanbul’daki Mekteb-i Harbiye’ye kayıt oldu ve buradan piyâde asteğmeni rütbesiyle mezun oldu. Teğmen rütbesiyle 1903-1909 yılları arasında İzmir’de, üsteğmen rütbesiyle de Rumeli’de görev yaptı.

Askerlikten ayrılmasının ardından Selanik’e geçen Ömer Seyfettin, Genç Kalemler dergisinde yazı yazmaya başladı. İlk yazısı “Yeni Lisan”, 1911 yılında Genç Kalemler dergisinde yayımlandı. Balkan Savaşının başlaması üzerine askerliğe geri döndü ve bir yıl süreyle Yunanlıların elinde esir kaldı. Esaret hayatı süresince okumaya ve yazmaya önem verdi. Bu dönemde yazdığı en önemli hikayeler olan “Mehdi” ve “Hürriyet Bayrakları” Türk Yurdu dergisinde yayımlandı.

1913 yılında esirlikten kurtuldu ve İstanbul’a döndü, kısa bir süre sonra da askerlikten yine ayrıldı. Hayatına yazarlık ve öğretmenlik yaparak devam etmeye başladı. Türkçü bir akım izleyen “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığına getirildi. 1914 yılında Kabataş Lisesinde edebiyat öğretmeni olarak başladığı görevini ölümüne kadar sürdürdü.Ömer Seyfettin 6 Mart 1920 tarihinde İstanbul’da hayatını kaybetti.

Ömer Seyfettin’in Eserleri

Roman:Ashâb-ı Kehfimiz, Efruz Bey, Yalnız Efe

Öykü:Harem, Yüksek Ökçeler, Gizli Mabed, Beyaz Lale, Asilzâdeler, İlk Düşen Ak, Mahçupluk İmtihanı, Dalga, Nokta, Tarih Ezelî Bir Tekerrürdür

İnceleme Milli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset, Yarınki Turan Devleti, Türklük Mefkuresi, Türklük Ülküsü

Bir Çocuk Annesini Arıyor

Cuma, Haziran 22nd, 2012
Bir Çocuk Annesini Arıyor

Geceler karanlık; gündüzler soğuk.
Ben, ıslak kaldırımlar üzerinde bir çocuk.
Üşüyen bedenimde şarapnel izi.
Sokulacak bir kuytu arıyorum.
Ruhumu kucağına alıver anne.

Sesim titrek; gözlerim donuk.
Ben, bahçesine yangın düşmüş bir çocuk
Burnumda ağır barut kokusu,
Koklayacak çiçekler arıyorum.
Kokunu yüreğime salıver anne.

İçimde firak korkusu; yüreğim buruk.
Ben, savaşın ortasında bir çocuk.
Bomba sesleryle uyanıyorum.
Ve uzakta annelerin acı çığlığı; korkuyorum.
Sesinle düşlerime dalıver anne

Kırılmış kalemler; kelimelerim soluk.
Ben, annesini kaybetmiş bir çocuk.
Üzerime doğrultulmuş namlular,
Tankların, topların arasında annemi arıyorum.
Varlığınla dünyamı sarıver anne.

Ve ben sevgiyi arayan çocuk.
Umut bahçesinde açmış bir tomurcuk.
Bir fecir vaktinde ışığı arıyorum.
Savaştan acıdan uzak bir dünyada,
Güneş olup üzerime doğuver anne.

Şehmus Yaşar