Sessizce geldim Hiç sesim çıkmadı baktım her yana Sus pus gönüller Bir şaşkınlık mı bu Yoksa yaşanmışlıkların suskunluğu mu? Sessizce baktım her yana Susmuştu herkes Ne de olsa kabulümüz der gibi Olmaz, bu suskunluk kötü Hırçınlık içimizde Karanlık gecelerde hüsranlar Hep bizde an ve an yaşanılanlar Soğuk rüzgâr titretti içimizi.
Kuş misali olsak Uçsak bilinmeyen diyarlara Sahilde uzansak sorgusuz sualsiz Kanat açsak hür kelebekler misali Kim kırdı kolunu kanadını Dün niye yoktun sen Nerdeydin kimlerde saklandın. Kozanda çıkacaktın hani Kelebek gibi uçacaktın Kanat vuracaktın özgürlüğüne Kozandan çıkmadın kelebek.
Bitkinlik, yorgunluk, yokluk, Savaş devam ederken yüreğinde Düşlerini gömdün Kimse görmedi seni Sen kaldın kozanın içinde;
Çıkabilseydin eğer Uçardın ya… yoktu kanadın Hayaller öyle çok ki Uçmak kadar güzeldi yaşamda kalabilmek Onu da başaramadı kelebek.