Posts Tagged ‘kırılmış’

Bi geLsen

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Zaman gözümde çoğalır
Gün kararır , güneş doğmaz ..
Zamanı sayarım geçmez ,
Sayılar birikir beynimde sonra ..
Bir hamlede çıkarır atarım
Zamansız kalırım..
Sessiz ve sensiz sonra ..

Hayalinle konuşurum ,
Dokunurum severim ..
Konuşurum gülerim..
Sonra o da kaybolur ..
Kırılırım..
Ağlarım..
İçimden yine intiharlar geçer
Uyurum..
Uyumak mı ?
Bu öyle zor ki !

Depremler diner bir an ..
Sakin ve sessiz resimlerine bakarım ..
Şarkılar geçer içimden ..
Acırım kendime..
Ne bitiğim bilsen , ne kırılmış , ne harabeyim ..

Bu şehre kızarım sonra ,
Yollara
Evlere
İnsanlara !
En çok da onlara kızarım ..

Sonra adındaki harfler oyalar dilimi ..
alır sinirimi ..
Sen gibi ..

Uzatmanın alemi yok aslında
Her gün özlüyorum ..
Her gün ölüyorum..

Bi gelsen geçer hepsi ..
Bi gelsen ..

Bir Çocuk Annesini Arıyor

Cuma, Haziran 22nd, 2012
Bir Çocuk Annesini Arıyor

Geceler karanlık; gündüzler soğuk.
Ben, ıslak kaldırımlar üzerinde bir çocuk.
Üşüyen bedenimde şarapnel izi.
Sokulacak bir kuytu arıyorum.
Ruhumu kucağına alıver anne.

Sesim titrek; gözlerim donuk.
Ben, bahçesine yangın düşmüş bir çocuk
Burnumda ağır barut kokusu,
Koklayacak çiçekler arıyorum.
Kokunu yüreğime salıver anne.

İçimde firak korkusu; yüreğim buruk.
Ben, savaşın ortasında bir çocuk.
Bomba sesleryle uyanıyorum.
Ve uzakta annelerin acı çığlığı; korkuyorum.
Sesinle düşlerime dalıver anne

Kırılmış kalemler; kelimelerim soluk.
Ben, annesini kaybetmiş bir çocuk.
Üzerime doğrultulmuş namlular,
Tankların, topların arasında annemi arıyorum.
Varlığınla dünyamı sarıver anne.

Ve ben sevgiyi arayan çocuk.
Umut bahçesinde açmış bir tomurcuk.
Bir fecir vaktinde ışığı arıyorum.
Savaştan acıdan uzak bir dünyada,
Güneş olup üzerime doğuver anne.

Şehmus Yaşar