Sende Anlayacaksın
Bir Gün Anlayacaksın Seni Ne Kadar Çok Sevdiğimi
Beni Bırakıp Gittiğinde Arkanda Bıraktığın Özlemi
Hani Hep Derdin ya Hiçbir Zaman Ayrılmayalım
Şimdi Nerdesin O Zaman Neden Gittin Yanımdan
Tabi Sevgim Az Geldi Demi Söylesene Anlatsana Bana
Sen Gidince Tüm Sevgim Duygularım Bitti Anlamsızca
Beni Sensiz Bıraktığın Varlıkla Yaşamaya Mecbur Ettin ya
Biliyorum Sende Yaşayacaksın Bu Acıları Bir Hiç Uğruna
Yazar: Harun Çelik
özledim seni…
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin…
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü…
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
‘git artık’ demek
‘beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa’
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek….
Hayat Bazen?
Başladığın noktaya dönmekti bazen hayat,
Hem de,
Maziye dair donuk yaralar bırakarak,
Coşup coşup aniden durulmak,
Kaderin cilveleriyle sevinmek,
Gençliğin en ılık zamanlarındaydı bazen hayat,
Gökkubbeyi delicesine ayaklarken
İki kelime cümleyle dibe çakılmaktı bazen hayat,
Meclup bir bülbülde gülün kokusunu aramak,
Hercai sevgilide vefasızlığı okumak,
Ağlayan bir çocukta unutulmuşluğu hissetmekti bazen hayat
Mecnun olduğu hasret,
Mecbur bırakıldığı asalet,
Muhtaç kaldığı kudretti bazen hayat
Aslında sevmekti çoğu kez hayat
Çılgınca, korkakça, asilce ya da can gibi sevmek
Sevgiyi kan gibi damarlarına sindirebilmek
Ruh gibi sevgiyi de bedene sokabilmek
Bu işte bizim sevgili hayat,
Bilene ab-ı hayat,
Bilmeyene heyhat
