İstanbul Silivrikapı’da dünyaya gelen Samiye Hanım Yedikule Alman Mektebi’ni bitirdi. Aynı zamanda müziğe de meraklı idi. Tanburi Cemil Bey’den sekiz sene kemençe dersi aldı. O zamanın konservatuvarı olan Darülelhan’da 1922’de açılan bir sınavı kazandı ve kemençe öğretmeni oldu. Aynı yıl Pangaltı Amerikan Garajından da ilk ehliyetini aldı.
İlk otomobilini, 1923’te evlendiği dönemin popüler romancılarından Burhan Cahid Bey satın aldı. Cahid Bey karısının sazını sevmiyor ama otomobile olan merakından da o kadar keyif alıyordu. Her iki yılda bir otomobilini mutlaka yenileyen Samiye Hanım, bir süre sonra Turing Klüp’ün düzenlediği otomobil yarışlarına katıldı. 1930’dan itibaren yarışların tek kadın sürücüsüydü ve sonraki yıllarda kadınların da bu yarışlara katılmasına öncülük etti.
1932’de yapılan İstinye Köprüsü ile Zincirlikuyu arasındaki 9,5 kilometrelik parkurdaki yarışı birincilikle bitirdi. Yarışçılar arasında bulunan ve ikinci seçilen Paşazade Vehbi Bey sonuca itiraz etti ve gerekçe olarak da birinci ilán edilen yarışmacının ‘kadın’ olmasını gösterdi. İş mahkemeye aksetti ve Sultanahmet Sulh Hukuk Mahkemesi ‘Bir kadın da otomobil yarışlarına katılabilir’ kararını verince Samiye Cahid Hanım’ın birinciliği resmiyet kazandı.
Ertesi yıl yapılan yarışta da birinci olan Samiye Cahid Hanım, 1934 yarışlarında aynı parkurda kaza yaptı ve ağır yaralandı. Kullandığı Ford marka otomobil devrilince sol kolu parçalandı. Tedavisini önce o devrin meşhur doktorlarından Mim Kemal, daha sonra da İsviçre’den konferans için İstanbul’a gelmiş olan Profesör Nissen üstlendi. Uzun süren tedaviden sonra sol kolu bacağından alınan kemikle yenilendi. Ancak parmakları bir daha hiç hareket etmeyecek ve kemençesini hayatı boyunca çalamayacaktı. Geçirdiği kaza onun ‘araba sevdası’nı etkilememiş, son anına kadar direksiyonu bırakmamış ama sazından olmuştu.
Samiye Morkaya 1972 Haziranı’nda 73 yaşında öldüğünde, hala Nash marka otomobilini kullanıyordu..
