Posts Tagged ‘türklük’

Ömer Seyfettin Hayatı Ve Eserleri

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Ömer Seyfettin Hayatı

Ömer Seyfettin Eserleri

Ömer Seyfettin 1884 yılında Balıkesir’in Gönen ilçesinde dünyaya gelen Ömer Seyfettin, öğrenimine Gönen’de başladı. Daha sonra Ayancık’ta ve İstanbul’daki Mekteb-i Osmaniye’de devam etti. 1893 yılında Askeri Baytar Rüşdiyesi’ne geçti ve 1896 yılında bitirdikten sonra, babasının asker olmasının da etkisiyle, Kuleli Askeri İdadi’sine kayıt oldu. Bir süre sonra Edirne Askeri İdadisi’ne geçti ve eğitimini bu okulda tamamladı.

Ömer Seyfettin 1900 yılında Edirne Askeri İdadisi’nden mezun olduktan sonra İstanbul’daki Mekteb-i Harbiye’ye kayıt oldu ve buradan piyâde asteğmeni rütbesiyle mezun oldu. Teğmen rütbesiyle 1903-1909 yılları arasında İzmir’de, üsteğmen rütbesiyle de Rumeli’de görev yaptı.

Askerlikten ayrılmasının ardından Selanik’e geçen Ömer Seyfettin, Genç Kalemler dergisinde yazı yazmaya başladı. İlk yazısı “Yeni Lisan”, 1911 yılında Genç Kalemler dergisinde yayımlandı. Balkan Savaşının başlaması üzerine askerliğe geri döndü ve bir yıl süreyle Yunanlıların elinde esir kaldı. Esaret hayatı süresince okumaya ve yazmaya önem verdi. Bu dönemde yazdığı en önemli hikayeler olan “Mehdi” ve “Hürriyet Bayrakları” Türk Yurdu dergisinde yayımlandı.

1913 yılında esirlikten kurtuldu ve İstanbul’a döndü, kısa bir süre sonra da askerlikten yine ayrıldı. Hayatına yazarlık ve öğretmenlik yaparak devam etmeye başladı. Türkçü bir akım izleyen “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığına getirildi. 1914 yılında Kabataş Lisesinde edebiyat öğretmeni olarak başladığı görevini ölümüne kadar sürdürdü.Ömer Seyfettin 6 Mart 1920 tarihinde İstanbul’da hayatını kaybetti.

Ömer Seyfettin’in Eserleri

Roman:Ashâb-ı Kehfimiz, Efruz Bey, Yalnız Efe

Öykü:Harem, Yüksek Ökçeler, Gizli Mabed, Beyaz Lale, Asilzâdeler, İlk Düşen Ak, Mahçupluk İmtihanı, Dalga, Nokta, Tarih Ezelî Bir Tekerrürdür

İnceleme Milli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset, Yarınki Turan Devleti, Türklük Mefkuresi, Türklük Ülküsü

Özgürlük Şiirleri

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Özgürlük Şiiri,
Özgürlük ile ilgili Şiirler,
Özgürlük Üzerine Şiirler

ÖZGÜRLÜK Şiir

Karanlığa her baktığımda
Ansızın aklıma gelirsin
Sen yoksun yanımda
Kayboldum yokluğunda

Hasret duyarım sana
Gecenin sessizliğinde
Rüyalarımda…
Her nefes aldığımda

Benden uzak olsanda
Bensiz kalsanda
Beni sakın unutma!
Birgün yanına geleceğim
Bekle beni ÖZGÜRLÜK!

Özgürlük

düşünceyi durduran uyku
usu mumyalayan yalnızlık
göğün ağırlığını taşıyan ağaçlar
ağaçların ağırlığını taşıyan toprak

yürek yontusu tunç istenç
sonsuzluğun sayısız boyutlarınca görkemli
varlığın öğelerinde duyumsanan dirim
düşler dizgesi gezegen, uzak yıldızlar
bir özge özgürlük düşüncesi
bir özge yaşamak için

Göz yaşları mahkumdan

Mahkumları göz yaşları
İnci tanesi değil
Alev topudur
Düştüğü yeri yakar
Kömür eder kül eder
Mahkumların sesi
Yanık olur yürek dağlar
Mahkum olan pişmandır
Önce sucu işler sonra düşünür
Demir parmaklılar ardında
Yaşayamayacağı hayatına
Ölesiye üzülür
Son pişmanlık fayda etmez oysa
Mahkum ağlasa da yansa da
Kara yazı yazılmıştır anlına

ÖZGÜRLÜK ATALARI

Nesilde silsile var,nesle dediler kuşak
Birindeki asîl ruh,diğerindeki uşak

TÜRKLÜK bizim neslimiz ASYA’da ilk yurdumuz
Bizi oddan kurtaran ASENA’dır kurdumuz…

Özgürlüğü ilk duyan,dünyaya yayan biziz
İlik gibi özgürlük dolu kemiklerimiz…

Esirlik ne bilmeyiz,biz özgürce yaşarız
ÖZGÜRLÜK TARİHİ ‘ nin her sayfasında varız…

FRANSA yardım aldı KANUNİ SÜLEYMAN’ dan
FRANSIZ DEVRİMİ’ nin özünde odur yatan…

KIZILDERİLİLER ‘ in deniyor TÜRK atası,
O mayayla kuruldu günün AMERİKA ‘ SI…

Başlar üstünde BAYRAK ve tam egemen VATAN,
ÖZGÜR YAŞAM aşkıdır şairleri coşturan…

Ne şairler su içti bu GÖZE kutsal nîmet…
Bak işte NAMIK KEMAL…bak işte NAZIM HİKMET…

SABAHATTİN ALİ ‘ ye odur sabrı öğreten
‘ALDIRMA GÖNÜL…’ diye hisli şiir söyleten…

MEHMET AKİF yazıyor ‘ÇANAKKALE DESTANI…’
‘İSTİKLAL MARŞI ‘ TÜRK’ün son özgürlük ilânı…

Güttüğümüz siyaset ne ırk! ne kafatası…
TÜRKLÜK hakkın simgesi,özgürlüğün atası…

Dünyaya tek tip anıt dikilecekse eğer
O,ATATÜRK olmalı, ancak ona bu değer…

Kaderin cilvesi bu…veren dâima verir…
Kötülüklerin tümü verdiklerinden gelir.